Рекламната “треска” што ја зафати владата во изминативе неколку години не ја одмина ниту локалната самоуправа. Да се рекламираш е најважно од се, па макар твојата општина била и најсиромашната во државата. Ова може да се заклучи ако се погледне евиденцијата на мали и средни набавки кои се прават без објавувување огласи, а кои институциите се должни да ги доставуваат на секои 6 месеци.
Се најмуваат фотографи, се печатат постери, се снимаат реклами и репортажи, радио емисии, се купува рекламен простор во весници, локални телевизии и билборди, а се оди дотаму што има и општини кои “купуваат” вести и информации од интернет портали. Така на пример, општината Гази Баба пријавила потрошени 360 000 денари за “набавка на обработени видео и аудио весто” од фирмата ЕМ Медиа, односно порталот Курир. Гази Баба е една од општините со најмногу реклами и огласи во печатените медиуми. За таа цел минатата година потрошила 1 300 000 денари или околу 22 илјади евра. Покрај тоа, пари се трошеле и на фотографирање, емитување репоратажи и слично.
Општина Аеородром, исто така е помеѓу поголемите трошаџии во сферата на промоцијата. За општинскиот весник лани потрошиле 3 270 000 денари, а за закуп на рекламен простор 1 520 000 денари. Тие се и единствената општина која плаќа за одржување на своите фан страници на социјалните мрежи. За таа цел на фирмата Мноого Медиа и исплатила 295 000 денари за 2012 година.
И општината Ѓорче Петров е во топ десетте општини кои трошат најмногу на себепромоција. Само за да ги фотографираат платиле 450 000 денари. 350 000 денари чинеле услугите за снимање видеа со активностите на општините. А за реклами во печатените медиуми платиле 1 728 000 денари. Дополнително исплатиле уште 2 614 000 денари за рекламен промотивен материјал и закуп на рекламен простор.Општина Карпош за 2012 во Бирото пријавила дека потрошила 2 700 000 денари за закуп на реклами на интернет, а два милиона од нив отишле на печатење на рекламен материјал.
Општина Прилеп, пак, е рекордер во склучени договори за закуп на рекламен простор во медиуми, но за ниту еден од договорите не доставила податоци колку пари потрошила, туку само ги набројале склучените договори. Исто така, тоа е единствената општина каде освен општината, се рекламираа и прилепскиот водовод, кој за тие активности лани потрошил 2 милиони денари.
Помеѓу еден и два милиона денара на рекламни материјали потрошиле речиси сите поголеми општини меѓу кои Гевгелија, Илинден, Бутел, Гостивар и така натаму.
Не штедат ниту традиционално сиромашните општини. Крушево, Пехчево, Неготино, Кочани, Кавадарци, Делчево, Берово – сите тие давале по најмалку 6 илјади евра за рекламите на локалните ТВ станици, промотивни активности на општините и градоначалникот и слично.
И, додека Нова ги прегледуваше малите набавки, не можеше,а да не забележи дека речиси сите општини во Македонија, со исклучок на пет до шест општини, изнајмуваат фотокопирни апарати. И ако на фотокопир машина која чини помеѓу 50 и 300 илјади денари се штеди, на промоција полежерно се даваат пари.
Единствената општина за која не постојат податоци за јавните набавки во Бирото е општината Шуто Оризари.