Џабир Дерала 
Републиканците го обвинија претседателот Џо Бајден дека поттикнува „вжештена политичка средина“ и, според претседателот на Претставничкиот дом Мајк Џонсон, тој треба да биде „посочен“ за политичките напади врз поранешниот претседател Трамп. Потоа, во најдобрата практика на лажна рамнотежа, Џонсон апелираше до двете страни да ја „стивнат реториката“ утрото откако Трамп беше повреден во обид за атентат за време на предизборниот митинг во Пенсилванија на 13 јули – чин што секако е одвратен по сите стандарди.
Други Републиканци се приклучија на хорот од обвинувачи против демократите, првенствено насочени кон Џо Бајден и неговата кампања, за кои тврдат дека треба да бидат обвинети за реториката што доведе до насилниот чин. Веќе не ме изненадува тоа што дури и некои Демократи се согласуваат дека „двете страни“ треба да ги стивнат своите кампањи.
Претседателот Бајден даде итна, сесрдна изјава, го повика Трамп да го праша за неговата состојба и побара независна истрага за обидот за атентат.
„Во Америка нема место за вакво насилство, ниту за какво било насилство. Обидот за атентат е спротивен на сè за што се залагаме како нација. Сè. Ние не сме таква нација. Тоа не е Америка. И не можеме да дозволиме тоа да се случува. Единството е најопшта цел од сите, но ништо не е толку важно како тоа во моментов: Единство“, рече Бајден.
Дезинформациите и теориите на заговор пукнаа само неколку минути по обидот за атентат врз Трамп, што ги направи изборите во САД уште понеизвесни, а земјата помалку безбедна, ехо на најлошите денови на политичко насилство во земјата.
Што не е во ред со оваа приказна? Иронично, само самиот факт дека токму луѓето кои го запалија огнот сега се жалат на чадот. Имено, повиците за намалување на тонот на кампањата доаѓаат токму од републиканските и десничарските кругови. Тоа е погрешното во оваа приказна. Толку погрешно што не може ни да се опише.
Човекот кој за малку ќе ги втурнеше САД во граѓанска војна на 6 јануари 2020 година. Потврдениот мразач и поттикнувач на омраза. Кој не се двоуми да истура расната, родовата, етничката и политичката омраза од политичката сцена уште од првиот ден.
ABC News изброи 54 документирани докази за насилни злосторства, закани и напади каде сторителите го наведоа влијанието на Трамп, потврдено во полициските и судските записи (со исклучок на изјави, твитови и јавно изразување омраза – тие се безброј). И покрај неговата толку долга историја на агресивни напади против претседателот Бајден, Трамп сега се прикажува себеси како жртва, а значителен дел од американската и глобалната јавност се чини дека го прифаќа овој наратив. Тоа е фрапантен пример за колективна глобална збунетост. Да, тоа е она што јас го нарекувам заглупавен свет.
Можеби тоа не е клучниот аргумент, но сепак може да послужи како илустрација за иронијата и апсурдот – врз Трамп пукаше регистриран Републиканец користејќи автоматска пушка од типот АР, истиот тип на оружје за кој Трамп и неговите сојузници тврдат дека „нема да направат ништо“ во однос на регулативата и забраната за намалување на вооруженото насилство во земјата.
Трамп е личноста која, дури и кога го осудува насилството, јасно дава до знаење дека поддржува насилство и омраза. Тој тврди дека е „најмалку расистичката личност што некогаш сте ја сретнале“, но постојано дава експлицитни расистички изјави, ги дехуманизира имигрантите нарекувајќи ги криминалци и силувачи и предложи забрана за влез на сите муслимани во САД, меѓу бројните други испади.
Постои остра разлика помеѓу жестока јавна дебата и директен говор на омраза. Единствениот акцелератор на омразата во политиката на САД е никој друг туку Трамп.
И сега, претседателот Бајден треба да ја „олади температурата“ на јавната дебата? Како? Како му се обраќате на некого кој е мизогинист, расист, антидемократ и пучист? Дали има еуфемизми за овие зборови? Дали има рецепт да се опише дека овие избори во САД се избор меѓу демократијата и авторитаризмот без да се каже токму тоа? Или американскиот народ треба само да се откаже од своите изборни права и да го пушти Трамп во Овалната соба?
Одговорите на овие прашања се повеќе од очигледни. Јас мислам. Линк