Кога партијата е над државата, прашање на време е кога ќе ја снема државата

Затоа, мора да го пресретнеме процесот на девастирање на Северна Македонија како процес на уништување на нацијата и, низ него, на македонскиот народ.

Јасна е врската меѓу неуспехот на Владата во економијата со конфликтноста во надворешната политика и форсирањето штетни проекти во транспортот, енергетиката, безбедноста.

Оттука, анонимното предупредување за кое денес јавија медиумите, дека се подготвува кадровско-партиски упад во безбедносните структури на Северна Македонија – мора да биде сфатено сериозно.

ВМРО-ДПМНЕ и предизборно најави дека има за цел спојување на АР и АНБ. Тоа подразбира и одвојување на изворна надлежност на претседателот на Републиката и нејзино концентрирање во Владата, односно премиерот и владејачката партија.

Последично, низата (само)омаловажувања на Силјановска-Давкова беа и ќе бидат употребливи за ВМРО-ДПМНЕ.

Со промашениот инаугуративен говор, самопоканувањето во Софија, спорното етно-партиско наместо кариерно назначување началник на Генералштабот на АРСМ… Силјановска-Давкова прерасна во лице во Вила Водно задолжено за постапување по кадровско-партиски координати на Белата Палата – концентрирајќи ја моќта во премиерот и ВМРО-ДПМНЕ. За што впрочем и беше номинирана.

Втемелена на историја од пред два века, ВМРО-ДПМНЕ е принудена на концептот на етно-партиски монопол над државата, бидејќи без таквиот монопол ВМРО-ДПМНЕ ја губи визурата на етно-партиски “застапник” на Македонците и, со тоа – и смислата на партиското постоење.

Оттука, ВМРО-ДПМНЕ доктринарно е спротивставена на постоењето на нацијата на Северна Македонија.

Подлабоко, причината за тоа е зависноста на ВМРО-ДПМНЕ од југо-македонистичката илузија за моноетничка, монорелигиска, монојазична нација срочена во фабрикатите на југословенските служби од крајот на 1980-тите и раните 1990-ти од типот “Чиста Македонија”, “Бугари-Татари”, “Грци-Цигани”, “Шиптари”.

Оти само додека таквата илузија постои Македонците може да “зависат” од тоа како ВМРО-ДПМНЕ “ја брани чистата, православно-кирилична, античко-словенска нација”, која Милошевиќ ја проектираше во Србија во соработка со СПЦ, а Путин ја проектира во Русија во соработка со РПЦ.

Ова ја разјаснува потребата за надворешно-политичка конфликтност кај функционерите на ВМРО-ДПМНЕ и за спротивставеност кон инструментите на Рамковниот договор кај владините функционери на ЗНАМ.

И иако не ја објаснува сервилноста на ВЛЕН кон таквата политика на Владата, збирно личи дека сето тоа служи за да не се постават незгодните прашања:

– Зошто комплетираниот железнички и автопатски коридор 10, кој уште ги нема исплатено задолжувањата за последните фази на изградба, одеднаш треба да биде обременет со уште 3-4 милијарди евра долг?

– Зошто со ваквата политика Северна Македонија треба да остане екс-ју провинција и економски и инфраструктурно и безбедносно-политички?

– Зошто да не се поврземе со Италија (преку Албанија) и со Турција и Романија (и преку Бугарија) низ коридорот 8?

– За да се гарантира интересот и присуството на Москва и Пекинг преку (Бањалука, Будимпешта) Белград и Скопје во Солун и Пиреа?

– Зошто никој не зборува дека задолжувањата на Скопје кон Пекинг (вклучително најновото виа Будимпешта), заедно со практично “бесцаринскиот” проток на кинеска роба што го уништува домашното производство – дополнително ја деиндустријализира земјата и го уништува животниот стандард со генерации однапред?

Резимирано: Предвидлива е проекцијата за паралелно поклопување на безбедносните служби и на медиумскиот простор од ВМРО-ДПМНЕ во моментот кога Владата ќе постигне фактички прекин на ЕУ-преговарачкиот процес и одвојување на Албанија од “пакетот” со Северна Македонија.

Од тој момент, 2009-15 ќе изгледаат како детска приказна. Со сите последици.