Со ширењето на албанофобијата и на бугарифибијата, Македонецот се бута директно во челуста на историскиот аждер.
Бранко Тричковски
Во Европската унија се затвора македонското прашање и се затвора мисијата на вмро-дпмне. Членството во унијата, според тоа, е дефинитивна потврда на македонскиот национален и државен проект и истовремено и токму поради тоа идеен и идеолошки односно политички пораз на вмро чија мисија беше и е ископување на сите негови културни, институционални, правни, историски и меѓународни анкери. И полнење на македонскиот балон со комитски прдежи со кои ќе одлета во небото високо да не може никој никогаш повеќе да го види.
Тоа е целата поента на смешните изговори околу бугарскиот диктат.
Се е подредено не на македонскиот државен и национален проект туку на проектот на вмро односно на тој што стои зад тој проект.
Ако сдсм не е во состојба прашањето за вмро да го отвори на горната основа, туку му се приклучува во популистичко националистичката хистерија против албанските академии, без да влезе во критичко преиспитување на статусот на Македонската академија на науките и уметностите, тогаш мислам дека е време да одредиме човек што ќе ја изгаси сијалицата.
Со ширењето на албанофобијата и на бугарифибијата, Македонецот се бута директно во челуста на историскиот аждер. Народот го тераат да мисли дека повторно ќе го стават за шеф на Надзорниот одбор на Акционерското друштво Северна Македонија. Што може и да се случи, со тоа што друштвото, во меѓувреме, ќе биде ликвидирано!
Од Фејзбук ѕидот на авторот