Ана Василевска: Повеќе од еден век помина од историскиот исчекор на Роза Луксембург и Клара Цетќин, а ние и натаму ги делиме нештата на машки и женски. Можеби замката лежи токму во прифаќањето на таа поделба, во постојаното акцентирање на разликите? Колку ќе биде едноставно ако се идентификуваме примарно како човечки суштества. Ќе биде далеку полесно и за мажите кои се сетирани од патријахалниот матрикс да бидат посилни и тие да го носат товарот на светот. Линк