За Македонците што излегуваат од вморонската машина за мелење на македонска сива маса, тие ограничувања произведуваат цело едно мало светче како фикција. Како измислица и манипулација. Политичката елита е измислица. Јазичен конструкт. Во кој се собрани првите обезморализирани бескрупулозни парадери на македонството во транзицијата кон ништо.
Бранко Тричковски
На една шака земја, во која усмената порака оди побргу од електронската и во која во текот на целата година, во јавниот дискурс, не постои ништо друго освен бескрпулозна пропаганда со кретенизирачки димензии, таканаречената политичка елита добива уште пари и простор за предизборна кампања.
Како шанса да му го измијат мозокот и на последниот нормален човек.
Со тепих од јазични бомби кои немаат врска со стварноста, односно конструираат фикција во која ги вовлекуваат луѓето со вакуум пумпата на бесмислата.
Предавници!
Тоа е тој најтипичен јазичен конструкт кој доминантно ја деконструира и дезинтегрира македонската стварност и од неа направи ветерници на кои луѓето јуришаат како санчо панси.
Без шанси да го достигнат витешкиот занес на Дон Кихот!
Македонија со чија одбрана ни ги отекоа јајцата, во тој формат е фикција.
Националната држава над која рикаме дур таа се рони и обзмакедончува, е фикција.
И битката за националната припадност на Гоце е јазична измислица.
Како и Крушевската република и црешовото топче.
Прво, не постои таква Македонија, а ако случајно постои, попаметно ни е да ја убиеме отколку да ја чуваме.
Тоа е како дома да чуваш усмрден мртовец, понеже не можеш да ја поднесеш разделбата со саканиот/саканата.
Витгенштајн рекол дека „Ограничувањата на мојот јазик се ограничувања на мојот свет!”
Да бил Лудвиг, а не Блаже, Конески би рекол дека „Јазикот е нашето најголемо сиромаштво!”
За Македонците што излегуваат од вморонската машина за мелење на македонска сива маса, тие ограничувања произведуваат цело едно мало светче како фикција.
Како измислица и манипулација.
Политичката елита е измислица.
Јазичен конструкт.
Во кој се собрани првите обезморализирани бескрупулозни парадери на македонството во транзицијата кон ништо.
ОК!
Живееме во матрикс во кој власта, политиката, медиумите, економијата, финансиите, естрдата, спортот, сообраќајот, институциите, се контролирани од еден центар. Кој преку неколку појавни форми ја навлекува масата давајќи им ја фарсата и нивното значење во фарсата, во замена за стварноста во која ужива големиот брат и неговата потесна и поширока фамилија.
Со помош на секојдневниот терор кој е вистинското име за фикцијата која во дискурсот оди како плурализам, демократија и грижа за националните и државни интереси, за општините и градовите.
„Ако мене ме изберете за градоначалник на Росоман, Ист гејт, Сити мол, Рамстор, Веро и Тинекс во Скопје, ќе бидат отворени за бесплатно пазарување на благородниот македонски народ од општината на праските во вторниците, четвртоците и петоците.”
Така изгледа еден типичен јазичен конструкт кој во моментот оди како предизборна програма.
Какво срање!
Океј!
Што нада делат?!
Гласајте.
Сепак.
Прво масовно, затоа што само така можете да го дупнете балонот на фарсата и, второ, гласајте против големиот брат односно против неговиот амбасадор во Македонија.
Против вмро.
Против главните говњари.
Кои ве идиотизираа и од вас направија нелуѓе.
Како примарна идеја која е пред пљачката која е епохална и колосално штетна, но во прв ред е во функција на кретенизацијата и распаѓањето.
Што по дефиниција значи дека светите букви практично ве демакедонизираат односно обесчовечуваат.
Деветката е графички симбол на свитканата кичма, на покорниот односно на ропскиот статус.
Пишував за тоа.
Можеби нема да ги поразите, но сигурно ќе ја динамизирате ситуацијата, а во таква опстановка шансите на големиот брат паѓаат, а вашите растат.
Многу просто.
Секогаш треба да навиваш за послабиот.
Ако си за силниот ти се роб на матриксот.
Односно не си човек.
Барем не слободен.
За кого, пак, да гласате, ќе ви кажам утре сабајле.
Ако до недела добијам гаранции (хахаха, колку е заразен овој Мицко, чудо од човека) дека ќе закочат со лизгањето во класичниот пирински, не асномски, македонизам како смртоносна замка, можеби, сепак, ќе ја заокружам шестката.
Ѓаволска бројка.
Што е добро за нас што сме оставени од Господа и покрај толку цркви и крстови што ги изградивме како антени на скромната природна интелигенција.
Битен е поразот како процес, не како чин, од структури, кандидати и луѓе воопшто, кои на тој пораз гледаат не само политички туку, уште повеќе, културолошки.
Онтолошки, епистемиолошки, дарвинистички, креационистички, хигиенски!
Мораме да им го земеме кормилото на бродот од „сомалиските пирати” со бугарски и македонски пасоши кои го освоија чамчето додека беше заринкано поради осеката на идејноста по падот на комунизмот. Со гаранции дека нема да им го смениме идентитетот и личниот опис по поразот. Плус можеме како Вморони со големо “В” да го поместиме во преамбулата заедно со Бугарите.
Текстот е сопственост на Фронтлајн.мк