Во сопствената држава не така ретко станувавме заморчиња на амбициозни ликови со крајно лимитирачки капацитети, а сè во име и за „народното добро“. Затоа, како народ имаме суверено право на надоаѓачката 2025 година да ѝ доставиме краток список на желби, кој би се состоел од мир, правда, просперитет во вистинска смисла на зборот.
Мирослав Јовановиќ
Би ја замолил новата 2025 година да го сочува кодот, битието на нашиот народ со сите маани и доблести, и да ни даде шанса да ѝ покажеме дека сепак можеме подобро во секој поглед.
На крајот на секоја календарска година и нејзината ретроспектива, предновогодишно започнува периодот на празни фрази што во себе содржат пословичен оптимизам за подобро утре во секоја смисла, најдобри желби за ова и она, добро здравје итн. Стануваме внимателни во употребата на зборови, упатуваме и примаме честитки, негуваме љубезност кон оној на кого му се обраќаме. Како затегната пушка сме спремни да се фатиме во костец со наредната, 2025 година, а на старата не ѝ фаќаме кусур, простувајќи ѝ ги сите општествени и лични гафови, неправди, а со цел да продолжиме да се движиме низ животот без непотребен товар во вид на горчливи сеќавања.
На ова мало парче земја наречено Македонија живее навистина посебен народ. На каков било ритам и музика – за неколку секунди веќе подрипнува со насмевка, скромен во своите барања од животот, народ што знае од неколку состојки да направи царска гозба, а за кој било патник намерник е спремен во сол да се претвори, само да може искрено да помогне. Кроток, толерантен, мирољубив. Малку ли е? Имаме мал милион причини да бидеме горди на себе, како што пишуваше Гане Тодоровски: „Малцичка сме ли ете па што, малцичка божем, а веќе со векови по стопати по севезден нè пребројуваат, но ние сме како што сте, како што се, и покрај сè и покрај сè колку сме, толку сме, токму сме!“.
Сите досегашни власти, без исклучок, се обидуваа (секоја на свој начин) да му го наметнат „своето“ на народецот наш, не водејќи сметка за народниот интерес и последиците од разноразните економско-политичко-општествени игранки. Во сопствената држава не така ретко станувавме заморчиња на амбициозни ликови со крајно лимитирачки капацитети, а сè во име и за „народното добро“. Затоа, како народ имаме суверено право на надоаѓачката 2025 година да ѝ доставиме краток список на желби, кој би се состоел од мир, правда, просперитет во вистинска смисла на зборот. На политичарите и јавните личности – новата 2025 година да им го даде или врати чувството на срам (ако некаде попат го загубиле) и да не им ја одземе способноста да поцрвенеат. Тоа е здраво, и за нив и за нас.
Би ја замолил новата 2025 година да го сочува кодот, битието на нашиот народ со сите маани и доблести, и да ни даде шанса да ѝ покажеме дека сепак можеме подобро во секој поглед. Ја подигам оваа чаша за годинава што изминува – да ја испратиме со ритам од 9/8, проследен со насмевка, желби за добро здравје, бериќет, верба, надеж и љубов. На здравје! Јен` два, јен` два, јен` два, јен`, два, три…
Текстот е сопственост на Слободен печат.мк