Според резултатите на европските избори, идниот претседател на Европската комисија (ЕК) треба да биде Жан-Клод Јункер, демохристијанин, поранешен луксембуршки премиер. Човекот кој треба да го замени Португалецот Хозе Мануел Баросо кој веќе десет години и на чело на ЕК би требало, според теоријата, да биде од редовите на демохристијаните кои освоија најмногу гласови на изборите.
Но, во пракса, работите можеби и не одат во прилог на демохристијаните кои на овие избори изгубија речиси 60 пратеници. Оваа политичка група ќе има 214 пратеници, потоа следат социјалистите со 189 пратеници, евроскептиците националисти со 104 седишта, либералите со 66 места и зелените со 52 седишта. Есктремната левица има 42 места, европските конзервативни партии имаат 46 а партијата Европа слобода и демократија 38 места.
Иако Јункер и неговата политичка група не го добија очекуваното апсолутно мнозинство за кое се потребни 376 пратеници, тој сепак во неделата вечер изјави дека очекува да биде шеф на европското извршно тело.
Неговите очекувања ги поткрепува Лисабонскиот договор кој за прв пат предвидува дека новиот шеф на ЕК ќе биде избран во редовите на политичката група која освоила најмногу гласови. Овој пат тој човек нема да биде одреден од шефовите на државите и владите на земјите членки на ЕУ како што тоа досега се правеше, зад затворени врати. Во неговиот избор имаат збор и европските гласачи.
Кај социјалистите кандидатот за ова место е Германецот Мартин Шулц а кај либералите кандидат е Белгиецот Ги Верховштад.
Сите тројца, Јункер, Шулц и Верховштад велат дека изборот на шефот на ЕК мора да го почитува гласот на избирачот. Во спротивно, рече Јункер, на следните избори во 2019 година никој повеќе нема да го почитува гласањето. И останатите кандидато на другите партии, како Гркот Алексис Ципрас од левицата и Германката Ска Келер предупредија дека гласовите мораат да се почитуваат и дека ова е вистинска демократизација на ЕУ.
Но, веднаш по гласањето Ангела Меркел рече дека ниту демохристијаните ниту социјалистите немаат доволно гласови за апсолутно мнозинство и според тоа, рече таа – “треба да има дискусија за личностите на кандидатите и за содржината” на политиките што треба да се водат пред се околу компетитивноста на европската економија.
Така, увереноста на Јункер дека ќе биде нов шеф на ЕК засега не е потврдена. Пред ЕУ стојат неколку различни сценарија.
Првото е дека изборот ќе го направат, како и досега, шефовите на држави и влади на ЕУ без да водат сметка за изборниот резултат. Според шпекулациите се слуша името на Кристин Лагард, директорката на ММФ. Но, Мартин Шулц, кој досега беше претседател на ЕП вели дека оваа институција нема да прифати предлог на ново лице кое не учествувало на изборите и дека нема да му даде поддршка како што тоа го бара Лисабонскиот договор.
Втората опција е Јункер чија што политичка група има најмногу гласови и во тој случај со тоа треба да се согласат и останатите политички групи. Доколку не се согласат, досието повторно се враќа кај земјите членки.
И конечно, доколу ЕП не го прифати Јункер како нов претседател на ЕК. Во таков случај најголемите политички групи договорија решение. Според кое Јункер ќе се обиде да создаде коалиција околу неговото именување. Ако тој не успее по него следи социјалистот Шулц и доколку и тој не успее на ред доаѓа Верхофштад.
Сепак, според последните вести кои доаѓаат од неформалната вечера на шефовите на ЕУ во Брисел, Јункер е на најдобар пат да го замени Баросо. Вечерва тој ја доби поддршката на австрискиот премиер иако тој е социјалист. Злобните јазици велат дека Австрија му дава поддршка бидејќи двете земји имаат добра соработка во банкарскиот сектор затоа што заедно сториле многу за промена на законот за тајноста на банкарските сметки но истовремено го сочувале нациналните интереси.
Доколку Јункер стане претседател на ЕК, за Шулц најверојатно ќе биде резервирано местото за потпретседател за економска и монетарна политика.