Украинскиот амбасадор во Македонија, Јуриј Гончарук, во колумна за НОВА го анализира „стратешкото партнерство“ меѓу Украина и Русија.
Никогаш немав илузии за вистинскиот став на официјалната Русија за постоењето на независната Украинска држава, мојата природа го отфрла таканареченото „стратешко партнерство“ меѓу двете земји од времето на Л. Кучма и В. Јанукович, затоа што тоа е спротивно на суштина на рускиот империјален национализам.
Тоа е специјален вид на национализам – тој е циничен.
Веќе повеќе од година Украина е под удар на Русија: анектиран е Крим, се лее крв во Донбас. Светот се измори од руската лага толку, што има и такви, што и веруваат нејзе.
Не се измори само Русија.
„Ние од самиот почеток тргнувавме и тргнуваме од тоа дека Украина има право на сопствен избор – и на цивилизациски, и на политички и на економски, на кој било”, изјави на Меѓународниот економски форум во Санкт Петербург Претседателот на РФ В. Путин.
Дали тоа треба да значи дека нашите „браќа“ -Руси немаат против за пристапувањето на Украина во ЕУ и НАТО?
Па тогаш зошто на Русија не и одговара нашиот стратешки избор? Зошто од нејзина страна беа направени сите напори за да го попречат пристапувањето на Украина во НАТО на самитот на Алијансата во Букурешт? Зошто Русија се обидува да ја изопачи Спогодбата за асоцијација меѓу Украина и ЕУ?
Ова е уште појасно, кога дознаваш дека Претседателот на РФ знае однапред како се ќе се заврши: „Што и да се случува, на крај, Русија и Украина, вака или онака, се осудени на заедничка иднина”.
На што се темели ваквата убеденост? Па на тоа дека, според неговите зборови, покрај сите тешкотии на денешницата „Русите и Украинците – тоа е еден народ, еден етнос, во секој случај”, со своја оригиналност, културни карактеристики, со заедничка историја, култура, духовни корени“.
Дури за време на СССР, советската пропаганда не се осмелуваше да зборува за единствен народ, напротив во официјалната историска наука постоеше верзијата за тоа дека Риевската Рус била „лулка на трите братски народи – белорускиот, рускиот и украинскиот“.
Вистина, единствен народ сепак се појави: во декември 1972 год. КПСС свечено изјави дека се појави нова историска заедница на луѓе – советски народ, којшто пради нешто исчезна во 1991 година.
Тврдење за единствен „руско-украински народ“ од таков вид. Можеше и да не се обраќа внимание на него, ако не постоеше неговиот статус „теоретичар“ и конкретните околности: ужасот на „теоретизирањето“ на рускиот претседател се состои во тоа што тој нема да се повлече од „украинското прашање“…
Се работи не за започнување на широка дискусија со активирање на моќен потенцијал на научници, туку за силни аргументи од друг вид кои треба да ја потврдат правилноста на „теоријата“.
Руските „аргументи“ прецизно ги опиша Претседателот на Украина: „Ние се бориме со оружје на XX век против оружјето на XXI век, затоа што Русија испораќува во Донбас современо оружје, користејќи ја Украина како полигон за тестирање на најновите модели”, – истакна претседателот.
Да попотсетиме, порано во НАТО тврдеа дека кај терористите во „ДНР“ и во „ЛНР“ сега во рацете има повеќе руско оружје, отколку во моментот на склучување на втората спогодба во Минск.
Согласно со неговите податоци, членовите на НВФ добиваат тенкови, оклопни возила, артилерија и системи за воздушна одбрана. Меѓу другото, нив им испорачуваат современи модели на тенкови Т-80 и Т-90.
За возврат, во Генералштабот на ВСУ соопштија дека вкупен број на единици Руси во моментов на наша територија изнесува 8960 лица, 190 тенкови, 532 оклопни возила, 153 единици артилериски системи.
Заедно со групите на вооружените формации на ДНР и на ЛНР вкупните сили на милитантите и руските војници бројат 42000 лица, повеќе од 550 тенкови, 1470 оклопни возила, 520 единици артилерија и повеќе од 280 борбени возила од различни видови.
Русија „се навредува“ кога ја нарекуваат агресор.
„Русија не е агресор, и не дава предност на зголемено ниво на тензија“ – рече Владимир Путин, додавајќи дека „Русија не претендира на некаква си хегемонија, таа не претендира на статус на наддржава. Ние сакаме да ги градиме односите на рамноправна основа“, но нешто очигледно им пречи тоа да го сторат.
И сега ние знаеме што е тоа – „теорија за единствен народ“.