Човекот кој ќе се пресели во папската резиденција од 10 соби, во внатрешноста на засводените порти на Светата Столица, досега живееше во едноставен, строго наместен стан спроти катедралата во Буенос Аирес.
Во градот со вкус за луксуз и статус, тој често сам ги подготвува своите оброци и се откажал од лимузината што му следува според неговата висока функција, па се возел во „еl micro“( аргентински израз за автобус).
Верен, конзервативен и посветен припадник на редот на Језуитите во социјално најпрогресивната нација во Латинска Америка, кардиналот Хорхе Марио Бергољо, сега папата Френсис, е производ на речиси соломонскиот избор од страна на поглаварите на црквата.
76-годишниот папа доаѓа од една земја и континент, каде што некогаш моќниот глас на црквата се’ повеќе ја губи силата и тлото под нозете – слично како во Европа – на бранот на попопустливите и попрагматични вери и брзо-растечкиот секуларизам.
Тој и’ дава глас на црквата, која, со неговиот избор за папа, станува центар каков што југот никогаш не бил. Но, првиот папа од Латинска Америка е исто така културен мост меѓу два света – син на италијански имигранти во Аргентина, земјата која што заради масовната имиграција ја доби репутацијата на „Нов свет“, колонија каква што Италија никогаш немала.
За многу Италијанци, неговото потекло е следното најдобро нешто, а тоа е враќањето на папскиот престол на еден италијански папа.
Како кардинал, Бергољо беше жесток критичар на социјално прогресивните движења, вклучувајќи ги и хомосексуалните бракови, што претставува континуитет на конзервативната доктрина на Бенедикт Шеснаесетти. Сепак, другите негови атрибути – како шампион на социјалната правда и на сиромашните, кој зборуваше против злото на глобализацијата за време на аргентинската економска криза од 2000 година – го прави тешка мета за нападите на прогресивците.
Тој, исто така, претставува враќање на старата школа на католички лидери кои се смирени, кои зборуваат со тивок глас, свештеници кои секогаш се блиску до своите верници и се нивен пример.
“Тој знае како да се качи во градски автобус. Кога стана кардинал на Буенос Аирес, тој се преселил од својот голем импресивен дом во скромен стан. Тој има чувство за социјална правда, но тоа може да биде прилично конзервативна доктрина “, вели свештеникот Роберт Пелтон, директор на концернот на цркви на Латинска Америка, на Универзитетот во Нотр Дам.
“Тој е едноставна личност”, изјави Пелтон. “Факт е дека тој има чесност и едноставност што е сосема невообичаено кај јавните личности на нашето време.”