Адресата во Белизе, Централна Америка каде што се регистрирани неколку компании од Македонија поврзани со видни политичари од власта и бизнисмени
Повеќе од 5 милијарди американски долари се нелегално изнесени од Македонија во периодот од 2004 до 2013, се вели во извештајот “Нелегални финансиски одливи од земјите во развој“ подготвен од американскиот тинк-тенк „Глобал Фајненшл Интегрити“.
Ако на оваа бројка се додадат и одлеаните пари од 2001, 2002 и 2003 година (од претходните извештаи на „Глобал Фајненшл Интегрити“) од Македонија се одлеале 5,7 милијарди американски долари.
Во годинешниот извештај Македонија е рангирана на 88 место, додека мината година беше на 79 место. Најмногу нелегални пари се изнесени во 2008 година, односно 928 милиони долари и во 2011 година 852 милиони долари.
Според методологијата која ја користи оваа организација, сите овие пари се пари кои се нелегално заработени, односно нелегално изнесени од земјите во развој како што е Македонија. Речиси 97 проценти од овие пари од Македонија излегле преку лажни фактури со кои се зголемувала вредноста на стоки и услуги при извоз.
Според организацијата, овие пари најчесто завршуваат на сметки во земјите коишто важат за даночни прибежишта, како што е Белизе, Сејшели, Лугано, Ст. Винсент и Гренадини, Маурициус, Панама и други.
„Глобал Фајненшл Интегрити“ објаснува дека овие пари најчесто се пари од поткуп и корупција на државни функционери, даночно затајување, трговија со дрога, оружје и луѓе, финансирање на тероризам и други илегални активности.
Во Македонија во последните години се отворија многу сомнежи околу мотивите на одредени политичари, бизнисмени и луѓе блиски до центрите на моќ за коишто новинарите успеаја да најдат поврзаност со фирми во посочените даночни прибежишта.
Извештаите на меѓународните организации покажуваат дека земјите во развој, каква што е и Македонија, заедно годишно губат 160 милијарди долари како резултат на даночно затајување од страна на компаниите.
Тие се користат со лажни фактури и преку матни трансфери парите наместо во даноци завршуваат во земјите кои важат за даночни прибежишта. Според анализата на „КристианАид“, ако овие пари им беа дадени на земјите во развој и на неразвиените земји, ќе беа доволни да спасуваат 1.000 деца дневно секој ден. Ова ја надминува потребата од 62 милијарди долари кои недостасуваат за да се постигнат „Милениумските развојни цели“ дизајнирани од страна на Обединетите нации со намера да ја намалат екстремната сиромаштија и гладот на земјата до 2015 година.
И според меѓународната „Мрежа за даночна правда“, земјите во развој губат помеѓу 120 и 160 милиони долари годишно од потенцијалното собирање даноци поради скриените богатства на нивните граѓани во офшор-државите.