“Срам да му е на човек да чита медиуми и што се зборува”, изјави претседателот Ѓорѓе Иванов, во интервју за Атанас Кировски во Телма. Кога сме веќе кај срамот, Иванов продолжува- ” Извештајот на Фридом хаус е перцепција. Тоа не е врз основа на факти, аргменти и документи… Перцепцијата е создадена од нашите медиуми. Одговорноста зошто тонат медиумите е на самите медиуми”.
Штета што на Иванов јавно не му беше прочитан извештајот на Фридом хаус, за точка по точка, со прецизни податоци, факти и бројки, перцепција по перцепција, да објаснува зошто е срамно човек да слуша што се се зборува по медиумите. Во кратки црти, извештајот на Фридом хаус ги отвора најгорливите прашања за Македонија:
„Неколку земји во Западниот Балкан и понатаму се со загрижувачки тренд за кршење на слободата на медиумите во 2014 година. Состојбата на медиумите е обележана со неколку заеднички проблеми: користењето на законите за клевета и навреда од политичарите и бизнисмените за да се сузбие критичкото известување; провладина политика во јавните радиодифузни сервиси, притисоци врз уредници од страна на политичките водачи и приватните сопственици, што доведува до самоцензура; застрашување, закани и напади врз новинари за кои не се изрекуваат казни, како и нејасна сопственичка структура.
Резултатот на Македонија опадна за 10 поени во изминатите 10 години, со што е најлошата земја на Балканот“.
Извештајот е прецизен за состојбите во Македонија: “Неколку “опозициски ориентирани медиуми беа затворени во изминатиот петгодишен период, а новинарот Томислав Кежаровски остана во притвор во 2014 година поради сомнителните обвиненија дека го открил идентитетот на заштитен сведок во случај за убиство“.
Лошата вест за претседателот Иванов е фактот што ќе морал сличен ваков извештај, дури и побрутален, да прочита и вчера- Извештајот на група експерти кои работеа под водство на поранешниот директор во Европската комисија, Рејнхард Прибе. Зад овој извештај ставен е потпис и на премиерот Груевски, поточно зад Декларација со која се обврзува да бидат имплементирани препораките на ескпертската група на ЕК.
Внимавајте, извештајот се повикува и на откритија, оние кои беа презентирани со бомбите на Заев- Декларацијата беше ден кога Груевски стави потпис зад бомбите на Заев.
Но, Груевски продолжува да се однесува како типичен балкански итрец ден пред да се потпише и заколне дека од утре ќе се однесува како демократ и ќе ги закопа (ќе ги заташка под тепих, де) вчерашните автократски перформанси, па тој за германскиот весник “Ди пресе” отфрли каква било неслобода, вклучувајќи ја и медиумската: „Проблемот во Македонија не е во недостатокот на медиумски слободи“.
Утре веројатно не само што ќе ја потврди оваа изјава, туку и ќе удри печат врз неа, со силен вресок за непријателите и предавниците и највулгарно покажување прст на се што потпишал и на секој што му го подал пенкалото. Но, ваквото негово отворено исмевање на сите обиди на странците да се вразуми Груевски е негова специјалност, усовршувана низ годините и дозволувана од истите или нови, свежи странци, кои од разни причини дозволија цела деценија Груевски да се извлекува и измолкнува, сеејќи терор и страв кај народот, кој притиснат, уценет и преплашен е принуден да го слави неговото деспотско владеење.
Оваа со векови опеана безгрижна балканска психологија на лидерите (особено на оние на власт!), мешавина на ситна лукавост, огромно безобразие и отровен цинизам, која доведува до сериозни политички земјотреси, едноставно не можете да ја упристоите со ниту еден потпис, со ниту еден извештај, препорака, декларација. Сето тоа е пропратено со повикување на разум, трошка свест и совесност, одредена доза на молење, преколнување, коленичење, низ вековите извежбана тактика на странците, но применувана исклучиво во првите месеци, кога се очекува лидерот на власт да се повлече мирно и достоинствено- што нормално дека никогаш и не се случува. Со вчерашната Декларација, Груевски стави потпис дека политичкиот живот му е продолжен за уште десетина дена.
Но, Груевски мора да знае што вели историјата за ваквите лекции по демократија- доаѓа ден кога еден од странците го трга на страна, ги крева рамениците и му вели: Да се има врховна власт е лесно, но да се биде среќен… (реплика од филмот “Претседателот”)