Психичкото, физичкото и насилството од економски побуди се најзастапени облици на насилство во Македонија. Најчести жртви се жените, а 95 отсто од сторителите на семејно насилство се мажи. Во однос на минатата година, во Македонија во 2014 семејното насилство е зголемено за 25 отсто.
Во општина Струмица во третото тромесечие годинава биле пријавени 21 случај на семејно насилство за разлика од првите две кога биле пријавени 3, односно 6 случаи.
Изминатата година, од Меѓуопштинскиот центар за социјални работи велат, биле пријавени 41 случај на семејно насилство.
„Со пријавените случаи е работено на ублажување на психичките, социјалните и физичките последици од насилство, забрзување на процесот на опоравување и воспоставување на вообичаеното ниво на функционирање на жртвата. Заради спецификите на овој проблем и реалната опасност насилството да се повтори, може да се јави потреба да се интервенира во криза и во фаза на третман за да се спречи натамошното влошување на состојбата на жртвата. Во три случаи со судска одлука се изречени привремени мерки на заштита од семејно насилство, Забрана да се заканува дека ќе стори семејно насилство и задолжително лекување од алкохолизам во психијатриска болница во Негорци“, изјавија од Меѓуопштинскиот центар за социјална работа во Струмица.
Од таму додаваат дека заради поефикасно спроведување на стандардните процедури за постапување со овој проблем, ЦСР Струмица секако има потреба од вработување на соодветен стручен кадар кој непосредно ќе работи и ќе го имплементира новиот закон, кој треба да стапи во сила од јануари следната година.
Познавачите пак на таа проблематика во Струмица велат дека на терен ситуацијата е многу поразлична од онаа што ја опишуваат во Центарот. Тие за НОВА велат дека нема никакви психо-социјални услуги и ресоцијализација од страна на МЦСР.
Од Организација на жени од Струмица кои долги години работат на оваа проблематика како и обезбедување на психо-социјална и бесплатна правна помош на жртви на семејно насилство, годинава во рамките на кампањата „16 дена активизам против насилство над жените“ ќе реализираат бројни активности заради подигање на свеста кај јавноста за постоењето на овој проблем и механизмите за заштита од истиот.
„Оваа година акцентот го ставаме на младите, жените од руралните средини и надлежните институции. Ќе одржиме бројни предавања во училиштата заради сензибилизирање на младата популација и нивните сфаќања и размислувања за еднаквите можности, а ќе оствариме средби и со жените во населените места со цел да ги запознаеме со превенцијата од семејно насилство и да ги охрабриме истото да го пријавуваат. На крај, на Меѓународниот ден на човекови права ќе реализираме тркалезна маса со сите релевантни институции за да видиме до каде сме со постапувањето по случаите на семејно насилство, дали и каде сме потфрлиле и кон што треба да се насочиме во иднина, а исто така ќе продискутираме и за новиот Закон за спречување на семејно насилство“, велат од Организација на жени од Струмица.
Од таму додаваат дека жените се најчести жртви на насилство, а причина за насилството, според нивното досегашно работење е алкохолот и љубомората, односно контролата на сопругот. Новиот закон, како што велат, има и некои недоследности, пред се во делот на безбедноста на жртвата.
„Со новиот закон се предлага иселување од домот на сторителот на насилство, што е за поздравување, бидејќи досега жртвите се оние кои го напуштаа домот, односно мајката и децата. Но, што откако ќе се исели сторителот? Како понатаму ќе се гарантира безбедноста на жртвата?“, велат од Организација на жени и додаваат дека граѓаните треба да стекнат максимална доверба во институциите за да можат без страв да пријават семејно насилство.
Подобри решенија со цел превенција и заштита на жртвата на семејно насилство, очекуваат и од МЦСР. Од невладината Организација на жени велат, луѓето се плашат да пријават дека кај соседите има насилство, од едноставна причина и нив да не им се случи нешто со што би си го загрозиле својот и животот на семејството. Има бројни случаи кога соседите знаат дека одредено лице ја малтретира сопругата, но поради непостапување на институциите тие си молчат. Значи, потребна е пред се институционална заштита“, потенцираат од таму.
Според нив, мал е бројот на прифатилишта за згрижување на жртви на семејно насилство во државата – Шелтер центри, но освен вакви центри, сметаат тие, потребно е да има и центри за психо-социјална работа со сторителите на насилство.
Денеска на 25-ти ноември , на Меѓународниот ден на борба против насилство над жените започнува меѓународната кампања „16 дена активизам против насилство над жените“ која ја одбележуваат околу 1.700 организации во над 100 држави ширум светот, а завршува на 10-ти декември – Меѓународниот ден на човекови права.
Инаку, на 25-ти ноември 1981 година, на првиот состанок на феминистките од Латинска Америка и Карибите одржан во Богота, жените проговорија за семејното насилство, силувањето, насилството кое жените го трпат под режими, вклучувајќи ја тортурата и насилството над политичките затвореници. Тој ден е одбран како ден на сеќавање на трите сестри Мирабел, кои , поради нивните револуционерни активности и борбата за демократија и права, брутално ги убил диктаторот Рафаел Трухиљо во 1960 година. Сите три сестри се задавени, а телата им се пронајдени со искршени коски.
Во 199 година, Обединетите Нации со резолуцијата 54/134 и официјално го потврдија 25-ти ноември како Меѓународен ден на борба против насилство над жените.