Северномакедонска нација е идеја со многу мали шанси. Оглупавената нација тешко или никако нема да може да ја свари, тешко или никако нема да може да се мобилизира политичка, теориска, историска и филозофска артикулација на идејата, прашање е дали и другите етницитети кои треба да најдат идентификација во оваа формула, ќе ја прифатат … Но, се се ова прашања.
Бранко Тричковски
Да беше разумна и храбра, на чело со визионери наместо салоњери, Македонија ќе се конституираше како политичка нација на почетокот на независноста. Затоа што беше јасно дека во новите геополитички и вредносни доминации кон крајот на минатиот милениум, етничките Македонци во краток период ќе останат без моќ и капацитети да ја контролираат, управуваат и унапредуваат државата од позиција на газди со тапии од Јајце, Прохор Пчињски и другите југословенски коти.
Мали дози на разбраноста и упатеноста ги натераа Македонците да направат мали камуфлажи кои беа феноменално добро дозирани за да не ја нарушат илузијата за доминацијата на етничката нација.
Се разбира, развојот на настаните, и тука и во светот, бргу ги фрли во дефанзива и целата нивна политика во изминативе 35 години се сведе на изнудено предавање на дел по дел од ексклузивитетите на малцинствата односно народностите кои во меѓувреме станаа народи. Во форма на порази, се разбира, кои успешно ги менаџираше злосторничката инсталација на вмро за да ја претвори македонската нација во фрустрирана флотантна маса.
Тое и резултатот на паметта разретчена со големи количества митови, емоции и чиста и растечка глупост.
Таа инсталација сега е на чело на платформата за ремакедонизирање на Македонија односно за враќање на територијата, нормативите и политиките, особено на меѓународен план, под контрола на македонската етничка компонента, односно на најлудите и најграбежливите меѓу неа…
Тоа е одредување на судбината на Македонците како топовско месо во офанзивата против Историјата.
Така убаво вклопливо во љубимата им руска теорија и пракса на војните.
Денеска го читам напорот на Ивон Величковски да ја изнесе и образложи идејата за “северномакедонска нација.”
Заслужува внимание и почит, како и во повеќето други свои обраќања. Со кои се кандидира како водечка фигура на македонската политичка алтернатива и единствена фигура на модерната политичка мисла.
Северномакедонска нација е идеја со многу мали шанси. Оглупавената нација тешко или никако нема да може да ја свари, тешко или никако нема да може да се мобилизира политичка, теориска, историска и филозофска артикулација на идејата, прашање е дали и другите етницитети кои треба да најдат идентификација во оваа формула, ќе ја прифатат…
Но, се се ова прашања.
Она што е категорично тоа е дека без обид да се реконституираме според моделот на Ивон, следи неизбежен и, јас мислам, брз крах во форма на федерализација, конфедерализација, сепарација, имплозија и исчезнување на македонскиот национален феномен, можно е и со крвави порои.
Ама тоа е полошо од смрт!!!
Така ќе речат идиотите од вмро и вмровските ластари во другите партии.
Да, треба да им се рече, ако е подобро- умрете, пи.ка ви лепа материна.
Патриотска!
Не случајно повеќе пати сум ја соочувал македонската јавност со тезите дека илинденскиот циклус умре во ликот и делото на вмро, (џабе ќе се редите на Гумење и Мечкин камен) а асномскиот во неуспехот на сдсм, и дека мораме да влеземе во нова димензија на постоењето.
Но елитата, политичка, интелектуална, олигархиска и медиумска, ги откри своите плитки корени и капацитети и решија да ја бранат Македонија на Македонците, по цената на големиот ку.ац на Историјата.
Ќе биде тоа добра и праведна размена.
Инсистирам на ова: праведна!
Од Фејсбук ѕидот на авторот