Зоран Иванов
Па да, зошто да не, еве мало метафорично „препукување“, онакво како што обвинителот проценил и како што обвинителството му прифатило и за куршумот во глава и за метакот во чело за новинарот, за уредникот Џабир Дерала, за неговиот слободарски дух, за неговите катадневни децениски јавни битки за право и правда, битки за едно поинакво македонско општество, за заедница на еднакви луѓе, за почитувани граѓани ама, ама, како и на лагата, некако и уште пократки испаднаа и нозете на обвинителството кое „пресуди“ дека заканите од некој си примитивец потпишан како Александар Антиќ и нему слични спрема Џабир Дерала, закани со „куршум во глава“ и закани со „метак во чело“, да ти биле само некакви новинарски дребулии и, патем, да ја смисли и во службен акт да ја напише оваа генијална формулација, на нашето ажурно обвинителство му требаа цели девет месеци за да констатира дека тоа што на човекот борец разни битанги му се закануваат со куршум во глава и со метак во чело, тоа ти било само обично јавно препукување и тоа, пазете, и куршумот и метакот не се упатени од фелата, од новинар па да има меѓусебни колегијални препукувања, туку од некакви вагабонти кои ниту знаат, ниту разбираат дека метакот и куршумот што би го испукале во Џабир, всушност веќе го испукаа во сите нас, во заедницата, во општеството, во државата и дека, кажано и во оваа една реченица, со одговорот на обвинителството дека тоа утврдило дека заканите биле „новинарско препукување“ практично, со оваа зелена, обвинителот и обвинителството самите на себе си пукнаа во, веќе докажано, нашиот неправеден правосуден систем, во случајов токму тие самите, обвинителот и обвинителството си се само погодија со истиот оној куршум со кој заканувачите пукаа на Џабир.
Текстот е сопственост на ЦивилМедиа.мк