Голем град стар 3.400 години се појави во Ирак откако нивото на водата во една акумулација брзо се намали поради екстремната суша.
Курдски и германски археолози на почетокот на годинава, ја ископаа населбата во акумулацијата Мосул, покрај реката Тигар во регионот Курдистан во северен Ирак. Проектот беше во партнерство со Дирекцијата за антиквитети и наследство во Духок за да се зачува културното наследство на областа за идните генерации.
Се верува дека археолошкиот локалитет Кемуне е градот Закику од бронзеното време, главен центар на империјата Митани, која владеела од 1550 до 1350 година п.н.е. Територијата на кралството се протегала од Средоземното Море до северен Ирак, според Ивана Пуљиз, помлад професор на катедрата за блискоисточна археологија и асириологија на Универзитетот во Фрајбург во Брајсгау, Германија, и еден од директорите на проектот.
Трка со времето
Закику беше потопен под вода откако ирачката влада ја изгради браната Мосул во 1980-тите години и оттогаш ретко ја гледаше светлината на денот. Откако Пуљиз слушна дека градот повторно се појавил, нејзиниот тим побрза да го ископа местото бидејќи не се знаеше кога нивото на водата повторно ќе се зголеми.
Тајната комора под домот открива мистерии од железното време
„Поради огромниот временски цајтнот, копавме на ниски температури, снег, град, дожд, дури и невреме, како и за време на повремено сончеви денови, не знаејќи кога водата повторно ќе се зголеми и колку време ќе имаме“, рече Пуљиз. 
Античкиот град сега е повторно потопен, но истражувачите успеаја да каталогизираат голем дел од локацијата.
Палатата веќе била документирана кога градот накратко се појавил во 2018 година, но за време на последното ископување биле документирани повеќе дополнителни структури. Некои од откритијата вклучуваат утврдување комплетно со кули и ѕидови и складиште како висока повеќекатна зграда.
Голем дел од структурите биле направени од тули од кал исушени на сонце, кои вообичаено не се држат добро под вода, велат истражувачите. Меѓутоа, Закику настрада од земјотрес околу 1350 година п.н.е., а делови од горните ѕидови се срушиле и ги покриле зградите.
Зачувување на минатото
Малку е познато за древниот народ Митани кој го изградил градот, најмногу поради фактот што истражувачите не го идентификувале главниот град на империјата или не ги откриле нивните архиви, рече Пуљиз. Сепак, одредени артефакти откопани за време на последното ископување би можеле да помогнат да се обезбеди увид.
Археолозите пронајдоа пет керамички садови во кои имало преку 100 глинени табли испишани со клинесто писмо, кои датираат од периодот кој претходел на големиот земјотрес. Се верува дека тие се од средноасирскиот период, кој траел од 1350 до 1100 година п.н.е.
Древната арапска храмска уметност открива хибридни камили
„Многу е чудно што клинесто писмо направено од непечена глина преживеало толку многу децении под вода“, рече Петер Пфелцнер, професор по блискоисточна археологија на Универзитетот во Тибинген и еден од директорите на ископувањата.
Таблите сè уште не се дешифрирани, но Пуљиз претпостави дека припаѓаат на приватна архива.
„Љубопитна сум понатаму да видам што ќе открие проучувањето на текстовите со клинесто писмо за судбината на градот и неговите жители по разорниот земјотрес“, рече таа.
Сите артефакти кои беа ископани, вклучително и плочите, се сместени во Националниот музеј Духок.
Пред градот уште еднаш да исчезне под вода, истражувачите ги покриле урнатините со цврсто прицврстени пластични плочи, држени со камења и чакал. Пуљиз се надева дека овие мерки ќе го заштитат античкиот локалитет од водена ерозија и ќе спречат негово целосно исчезнување.
(Преземено од Си-Ен-Ен)