Најзначачајните проблеми во врска со човековите права произлегуваат од значителното ниво на корупција и неуспехот на владата да го почитува владеењето на правото, вклучително и постојатно напори да се ограничи слободата на медиумите, мешање во судството и селективно гонење. Судскиот систем го карактеризираат политичко мешање, неефикасност, фаворизирање на добро позиционирани лица, продолжени процеси, прекршување на правото на јавно судење и корупцијата.
Извештајот на Стејт департментот нотира и постоење на политички затвореници во Македонија, а ги наведува случаите на претседателот на Советот на општина Центар Мирослав Шиповиќ и очниот хирург и поранешен лидер на синдикатот на лекарите, како и водач на штрајкот во здравството Дејан Ставриќ.
Извештајот ги критикува и партиските вработувања констатирајќи дека „членството во владејачката партија е задолжително за вработување во јавната администрација“. Лустрацијата, и оваа, како и минатата година во извештајот е окарактеризирана како „политички мотивирана“ чија цел е оцрнување или „напад на политичките противници или нелојалните соработници“. Извештајот на Стејт Департментот го легитимира и извештајот на Хелсиншкиот комитет за човекови права повикувајќи се на нивните наоди дека една третина од лустрираните, всушност, самите биле жртви на тајните служби ,а не соработници.
Најдолгата секција во извештајот полна со критики е онаа за слободата на медиумите. Извештајот се осврнува во повеќе редови на случајот со затворениот новинар Томислав Кежаровски, на притисоците врз медиумите од страна на власта и на трошењата јавни пари за реклами на власта во медиумите како средство за поткуп.
„Индивидуалци можат да ја критикуваат владата јавно или приватно, но има кредибилни извештаи дека владата се обидува да ја попречи критиката во медиумите преку насочување на парите за рекламирање директно во медиумите кои се провладини“, констатира извештајот дополнувајќи дека владата и оваа година била број еден огласувач во земјата.
„Индивидуалци или организации кои изгледаат дека се во блиски релации со актуелната влада ги поседуваат најголемиот број од маинстрим медиумите. Многу ограничен број на независни медиумски гласила изразуваат различни гледишта без рестрикции. Медиумите продолжуваат да бидат поделени по етничка и политичка линија. Маинстрим медиумите ретко ја критикуваат власта. Многу од медиумите се зависни од парите од владата како најголем огласувач и како такви се предмет на притисок да избегнуваат да ја критикуваат“, се вели во извештајот кој, исто така, се осврнува на фактот дека многу од провладините медиуми биле пристрасни на страна на владејачката партија за време на минатогодишните парламентарни и претседателски избори.
Споменат е и случајот со отпуштањето на главниот уредник на весникот „Нова Македонија„ Зоран Димитровски, од „наводно политички причини, тужбата за клевета на екс-директорот Сашо Мијалков против весникот „Фокус“ и новинарите Владо Апостолов и Јадранка Костова, како и тужбата за клевета на премиерот Никола Груевски против лидерот на СДСМ Зоран Заев за случајот „Македонска банка“.
Нотирани се и извештаи од провладините новинари кои сведочат дека се под притисок и зголемена автоцензура, како и дека повиците од лицата во власта кои им кажуваат што и како треба да известуваат се чести
На адреса на минатогодишните избори извештајот се повикува на заклучоците на ОБСЕ/ОДИХР, односно непостоење јасна граница помеѓу партијата и државата, користење на државни ресурси во партиски цели, пристрасност на медиумите и заплашувања и поткуп на гласачи.
„За време на минатата година имаше кредибилни извештаи дека власта се меша во случаите од висок профил кое што вклучува злоупотреба на службената положба или злоупотреба на официјални позиции за да се заплашуваат клучните опозициски лидери. Полициската и судската корупција остануваат проблем“, вели извештајот во делот за справување со корупцијата.
Случаите на одлуката на јавниот обвинител Марко Зврлевски да не го отвори случајот „Македонска банка“ којшто го обелодени опозицијата, а кој го инволвира премиерот Никола Груевски и случајот со Владо Бучковски и армиските делови Стејт Департментот ги идентификува како примери за селективна правда.
Едни од најжестоките критики се и на адреса на Антикорупциската комисија, којашто според извештајот потфрлила во својата работа да ја истражи веродостојноста на податоците за имотот на функционерите. Извештајот, исто така, констатира и проблеми со функционирањето на Законот за слободен пристап до информации и констатира дека власта крие информации од граѓаните кои се однесуваат на трошењето на народните пари и јавните набавки.