Во Струмица, од двете страни на булеварот „Гоце Делчев“, како што поминуваат годините се менува ликот на улицата, се менуваат и сопствениците на дуќани, сепак една работа е иста.
Се уште и после 30 години можат да се забележат улични дилери на девизи или познати меѓу народот како „ченчери“. Во денешно време кога токму на таа улица има неколку менувачници, тие се уште оперираат со девизи.
На почетокот од осумдесеттите години од минатиот век кога почнале биле најбројни, за денеска да останат околу дваесеттина, раскажува за НОВА поранешен „ченчер“, кој вели дека најмногу работа имало во летниот период кога доаѓале на одмор странците или како што ги викаат „нашите гастербајтери“.
„Ние не сме лихвари, не даваме пари на позајмица, туку само менуваме девизи. Кога работев кон крајот на осумдесеттите и почетокот на деведесеттите години не имаше најмногу, можеби бевме околу педесетина „ченчери“. Тогаш се заработуваше убаво, но во исто време не бркаше и полицијата и моравме да се снаоѓаме како знаеме и умееме“, изјави нашиот соговорник кој сакаше да остане анонимен.
Денеска работат околу дваесеттина, но слободно шетаат и оперираат по улицата бидејќи нема никакви контроли. По неколку обиди да добиеме одговор од страна на полицијата, дали се тие надлежни и дали досега има некаква постапка, одговор не добивме. Извори за НОВА потврдија дека веќе неколку години не ги брка никој од улица.
Прашавме и во Управата за јавни приходи од каде што добивме ист одговор. Не биле надлежни ниту тие. Од менувачниците во Струмица велат дека се против „ченчерите“, но и дека не можат да сторат ништо околу тоа прашање.
„За нас би било подобро да ги нема по улиците, зошто многу често луѓето, најчесто странци во летниот период, застануваат на улица и менуваат девизи. Порано ги бркаше полицијата, а сега во таква ситуација мораме да бараме начин и некаква соработка со нив за и ние да имаме некаков профит. Ние плаќаме придонеси, тие работат нелегално, а никој не ги брка“, изјави за НОВА сопственик на струмичка менувачница.
Првите „ченчери“ во Струмица се појавија во текот на осумдесеттите години од минатиот век, а како што велат најбројни биле на почетокот на деведесеттите, кога и заработката била најголема. Освен во Струмица, по некој „ченчер“ денеска можело да се сретне и во Охрид, велат за НОВА струмичките „ченчери“.