„Никој не се родил мразејќи ги другите поради нивната боја на кожа, поради нивното минато, или нивната религија. Луѓето учат како да мразат, и ако можат да научат како да мразат, можат да бидат научени и како да сакаат, бидејќи љубовта доаѓа природно преку човековото срце а не обратно“, ова се зборовите на Таткото на Африка.
Нелсон Ролилала Мандела, е роден на 18 јули 1918 година во селото М’везо во Умтату, град кој тогаш спаѓал под Кејп провинцијата, односно Кејп колонијата која за главен град го имала Кејп Таун. Името Ролилала му било дадено поради значењето, „бељаџија“, а подоцна во годините го добил името Модиба, по неговото племе.
Зошто Нелсон Мандела има шест имиња?
Неговата политичка кариера започнува во 1944 година кога се приклучува на Африканскиот Национален Конгрес, и учествува во отпорот против апартхејд-политиката на Владата во 1948. Во јуни 1961, АНК ја одобрува неговата идеја за употреба на насилна тактика и ги охрабрува членовите да се придружат кон кампањата на Мандела. Кратко време потоа, тој ја формира Умконто ви Сизви, вооруженото крило на АНК, и е назначен за негов лидер.
Во 1962 година, тој е уапсен и осуден, помеѓу другите обвиненија, и за саботажа, и е осуден на пет години ригорозен затвор. Во 1963 година, тој се соочува со судот заедно со другите членови од организацијата, под обвинение за теорија на заговор кон Владата и завера за соборување на Владата преку употреба на насилство.
На 12 јуни, 1964, осуммина од обвинетите, меѓу кои и Мандела, се дополнително осудени на доживотен затвор.
Она што најмногу останува запаметено низ историјата, е неговиот говор за време на одбраната, затворајќи ја својата изјава…:
„Целиот мој живот го посветив на страдањата на африканскиот народ. Се борев против доминацијата на Белците, и доминацијата на Црнците. Го одржував идеалот за демократско и слободно општество во кое сите луѓе ќе живеат заедно во хармонија и еднакви можности. Тоа е еден идеал кој се надевам дека ќе го доживеам. Но ако е потребно, подготвен сум и да умрам за тој идеал“.
Мандела отслужи 27 години во затвор, повеќето од годините во затворот на островот Робен, надвор од Кејп Таун. Додека беше во затвор, неговата репутација растеше, и тој полека стануваше познат насекаде низ светот како најважниот црн лидер на Јужна Африка.
Неговата смрт на 95 години ја соедини Африка и светот. Како што се ширеше веста за неговата смрт, жителите на црната област, Совето, се собирале низ улиците близу куќата во која тој некогаш живеел, пеејќи и танцувајќи, славејќи го неговиот величествен живот.
Како дипломиран адвокат од Универзитетот Форт Хер, и Универзитетот Витвотерсренд, Мандела беше на функцијата Претседател на Јужна Африка од 1944 до 1999 година.
Одликуван е со многу меѓународни признанија, меѓу кои Нобеловата награда за мир во 1993 година, Орден на заслуги од Кралицата Елизабета II, како и Претседателскиот медал на слободата од поранешниот претседател на САД, Џорџ Буш.
Во јули, 2004 година, Јоханесбург го даруваше со најголемата почест, доделувајќи му ја на Мандела „слободата на градот“.
Во 1990 година, тој ја добива „Барат Ратна“ наградата од Владата на Индија, и ја добива последната Ленинова Награда за мир од Советскиот сојуз.
Во 1992 година, тој е награден со Наградата за мир на Ататурк, од страна на Турција. Но Мандела ја одбива наградата, повикувајќи се на прекршоците на човековите права извшрени од страна на Турција во тоа време, но ја прифаќа подоцна во 1999 година.
Во 1992 година, тој ја прима и наградата „Нишан-е-Пакистан“, најголемата граѓанска награда на Пакистан.
Тој во својот живот има поминато низ три „клучни фази“ (бракови). Младиот активист во 1944 година, се жени со Евелин Мејс, со која има четири деца. Во 1958 година, се среќава со Вини Мадикизела, воедно и највлијателната фигура во неговиот живот. Неговиот трет брак, со Грејса Мејкл, вдовицата на поранешниот претседател на Мозамбик, Самора Мејкл, „се случи“ за неговиот 80-ти роденден.
Автобиографијата на Мандела „Долгиот пат до слободата“, е објавена во 1994 година, која почнал да ја пишува тајно за време на својот престој во затвор. Филмското платно неговиот живот го има вклучено во 5 наврати.
Во филмот од 1997 година, „Мандела и Де Клерк“ (Mandela and de Klerk), улогата на Нелсон ја толкува светски-познатиот Сидни Поатје, а во филмот „Довидување Бафана“ (Goodbye Bafana) од 2007, неговиот лик му припадна на Денис Хејсберт. Во 2009 година, во филмот на BBC, „Госпоѓа Мандела“ (Mrs. Mandela), улогата ја толкува Дејвид Хервуд. Легендарниот Морган Фриман, ја интерпретира улогата на Нелсон Мандела во филмот „Неосвоиви“ (Invictus), а додека во последното филмско остварување, од 2013 година, Британецот Идрис Елба, ја толкува улогата во филмот „Мандела: Долгиот пат до слободата“ (Mandela: Long Walk to Freedom).