Критичарите на Рој Лихтенштајн велат дека тој бил плагијатор а не уметник. Но Алистер Сук тврди дека тој треба да се претстави како модерен господар.
Кога поп-артот пламна на сцената во почетокот на 60-тите, многу луѓе ги негираа делата на Енди Ворхол, Рој Лихтенштајн и нивните современици, нарекувајќи ја безвредно ѓубре.
Еве дел од најголемите дела на Лихтенштајн денес:
Во сенка:
На Рој Лихтенштајн му беше тешко да излезе од сенката на популарните апстрактно – експресионистички уметници, додека не почна да имитира стрип слики
Спојувањето на точките:
Во 1961 Лихтенштајн го наслика Лук Мики, врз основа на сликата од една од детските Мали златни книги. Го содржеше потписот на „Бен-Деј точките“
Војникот:
Во 1962 Лихтенштајн започна со толкување на слики од американските воени стрипови. „Whaam!“ од 1963 година е едно од неговите најславни дела
Комичниот ефект:
„Тајните срца“ и „Романсата на девојките“ на ДиСи Комикс (DC Comics), беа инспирацијата за романтичните серијали на Лихтенштајн, вклучувајќи ја и „Девојката која се давеше“
Заплачи душо:
„Девојката која плаче“ е името на две дела на Лихтенштајн. Првптп од 1963, е литографија на лесна хартија
Делото 2:
Втората „Девојка која плаче“, креирана во 1964, е адаптирана на комичната „Тајни срца“ и изработена е од порцеланска глазура на челик
Ох Џеф!
Секогаш контроверзен уметник, во 1964 магазинот „Лајф“ објави текст со наслов „Дали е Рој Лихтенштајн најлошиот уметник во САД?“
Патувањето во странство:
Во 1964, Лихтенштајн стана првиот Американец кој имал соло-изложба во Лондон
Времето на рибата:
Во раните 70ти, Лихтенштајн почна да употребува референци од делата на Матис во своето творештво, демонстрирано во „Мртва природа со златна рипка“
Минатото и сегашноста:
Лихтенштајн го започна својот серијал на Уметничко Студио во 1973, прикажувајќи некои од своите постари дела во своите нови слики, вклучувајќи го и Лук Мики