Стотици украински борци пред две недели го положија оружјето и ја завршија одбраната на челичарницата Азовстал во Мариупол. Околу 2.400 војници се предадоа на руските трупи кои сега го контролираат пристаништниот град на југот на Украина. Нивните семејства велат дека сè уште не слушнале информации за најблиските и дека не знаат каде тие се наоѓаат.
„Не сум контактирала со мојот сопруг, ниту сум добила било какви информации во последно време“, вели Ана Ивлева, сопруга на Антон, маринец кој беше тешко ранет за време на руските напади на челичарницата Азовстал. Таа додаде дека минале повеќе од месец дена од последниот разговор со него.
„Последен пат разговаравме на 13 април. Неговите браќа по оружје тогаш ми пратија порака дека сè уште е жив“, рече Ивлева.
Иако официјални лица на украинската влада биле во контакт со борците, Ана истакнува дека нема информации каде се наоѓаат војниците од Азовстал и во какви услови престојуваат, пишува „Си-Ен-Ен“.
Таа се надева дека нејзиниот сопруг е жив, дури и ако е во заробеништво.
Руската државна пропаганда за поедини борци од Азовстал вели дека се „нацисти“, па нивните семејства се загрижени за начинот на кои се третирани во заробеништво.
Друга жена по име Јана, чие момче маринец беше во Азовстал, говореше за „Си-Ен-Ен“ под услов на анонимност, истакнувајќи дека е загрижена за безбедноста.
„Ништо не сум слушнала за него. Последниот наш контакт беше на 11 мај“, изјави таа.
Украинската влада не дава никакви информации за тоа каде би можело да биде нејзиното момче.
„Мајката на моето момче беше контактирана од Меѓународниот комитет на Црвениот крст. Не можам да се сетам кога беше тоа. Само ѝ рекоа дека е жив и тоа е тоа“, наведува Јана.
Друга сопруга на борец од Азовстал, Тетјана рече дека нејзиниот сопруг успеал да ѝ се јави од непознат број по предавањето. Вели дека некои од неговите другари биле задржани во град во областа Доњецк што е под контрола на сепаратистите. „Си-Ен-Ен“ се согласи да не го наведува нејзиното име од безбедносни причини.
„Неговиот глас беше мирен и самоуверен. Рече дека условите во кои престојуваат се добри и дека во наредниот период би можело да им биде дозволено да примаат некакви пакети“, истакнаа таа.
Тетјана рече дека со нејзиниот сопруг разговарала десетина минути и притоа ѝ рекол оти ќе се обиде повторно да ѝ се јави. Меѓутоа, од тогаш не го слушнала.
„Тоа е тоа. Од тогаш нема ниту повик, ниту порака“, вели таа.
Роднините и сопругите на борците од Азовстал во меѓувреме формирале и Совет на мајки и сопруги, со цел да бидат сигурни дека кон нивните најмили се постапува во согласност со Женевската конвенција за воени заробеници.
„Од нас е побарано да молчиме за да не ја влошиме ситуацијата“, изјави Тетјана Хорко, сестра на командантот на маринците, Серхиј Хорко на прес-конференција.
„Не треба да се мисли дека приказната за хероите од Азовстал е завршена. Потребна им е поддршка, треба да ги вратиме дома“, додаде Хорко.
Сандра Кротевич, сестра на првиот заменик командант на баталјонот Азов, Бохдан Кротевич, за „Ројтерс“ изјави дека роднините не знаат што се случува со заробените војници.
„Каде се, што се случува со нив, во каква состојба се, не знаеме. Очекуваме дека Русија ќе се однесува кон нив со согласност со Женевската конвенција и во согласност со меѓународното право, како што Украина се однесува кон руските заробеници“, вели таа.
Наталија Зарицка, сопруга на војник од баталјонот Азов, рече дека била контактирана од Меѓународниот комитет на Црвениот крст.
„Бев известена дека е регистриран како ја напушта челичарницата, но не добив одговор на ниту едно друго мое прашање – дали сè уште е жив, во каква состојба е, каде се одведени“, истакна Зарицка.