Националната припадност нема никаква врска со кое било злосторство. Ниту добива ниту губи на тежина.
Лилјана Илиевска
“Турско убиство во кафе бар во Штип” – со оваа реченица, новинарот на ТВ-Телма го започна известувањето поврзано со убиството на горенаведената локација.
Каква е поврзаноста на пресметката во Штип со националната припадност на вмешаните во оваа вооружена пресметка?
Да, станува збор за турски државјани, но да го наречете “турско убиство” има сосема друга тежина.
Помагачи те на убиецот биле Македонци, па така, ова известување требаше да биде рубрицирање како турско-македонско, нели.
Всушност, националната припадност нема никаква врска со кое било злосторство. Ниту добива ниту губи на тежина.
Се чини, дека без да размислиме, многу лесно употребуваме национална припадност а притоа не сме свесни дека на тој начин фаворизираме или омаловажуваме некого, поточно, цела национална заедница.
Многу често слушам, на пример, реченици како: докторката беше Албанка ама многу добра и љубезна докторка”. Што кажува ова? Кажува дека нашата генерална перцепција за Албанците е негативна а докторката е само исклучок.
“Зошто Циганите не носат наочари? Не им требаат бидејќи не читаат”
Што кажува оваа реченица: дека Ромите како заедница се неписмени.
Има илјадници вакви примери кои ги кажуваме а не сме свесни дека со тоа повредуваме, понижуваме и дискриминираме цели групи народи.
Па така и новинарот и неговото “турско” убиство во Штип.
Од Фејсбук ѕидот на авторката