Зошто поранешните министри Гордана Јанкуловска и Миле Јанакиески се осомничени за изборни измами, за злосторничко здружување за опстојување на власт? Кому му се важни изборите? На еден Роберт Мугабе на пример. Така владее со децении.
Зимбабве е сиромашна, опустошена земја токму од нејзиниот претседател, кој ја претвори во изборен рај на денот на изборите. Знаете како изгледа тој настан? Колони на мирни, достоинствени луѓе трпеливо чекаат да дојде нивниот ред и да го заокружат името на нивниот избор.
Милиони луѓе се во прашање, кои се однесуваат како да станува збор за најнормалната работа на светот и она што е поразително е токму тоа- тие веруваат дека гласаат, дека навистина имаат избор, дека нивното пенкало функционира, како и ливчето, како и кутијата, како и пребројувањето на гласовите, како и тие самите.
Тие веруваат навистина дека се гласачи. Дека дента кога го дале својот глас, можат мирно да го пуштат вечерта телевизорот и да здивнат. Навидум, се е тоа само обичен привид.
Од 1987 година, во тој меѓупериод, од пружањето на раката да го фрли ливчето во кутијата тој обичен, просечен гласач , па се до вклучувањето на далечинскиот управувач, Мугабе без воопшто и да му се помести и најмалиот мускул на лицето, го соголил народот.
За Мугабе изборите не траат само тој изборен ден. Траат со години. Цело негово владеење.
Прочитајте ги извештаите на набљудувачите во Зимбабве, веќе одамна сте ги прочитале, верувам, и за Македонија: заплашувања, уцени, притисоци, закани, лажни податоци, лажни документи, лажни имиња на гласачи, лажни гласачи кои се веќе мртви, медиумски лаги, манипулации, бескрупулозна пропаганда. Некаде таму, во некое зафрлено студио, Мугабе ги има своите латасовци и богатиновци. Мугабе ги поседува сите и се- од гласачите, до кутиите, од црните вреќи до телефонските разговори на целиот народ.
Некаде низ ходниците на некој од гласачите, стои врамената слика на Мугабе. Илјадници километри подалеку, исто така стои една врамена слика, но на Груевски, во неговата земја.
Оваа слика Груевски го потсетува на неговите изборни победи. Не е лошо, си вели, сеќавајќи се на човекот кој владее од 1987 година. Можевме и ние така, сетно помислува Груевски, се додека не се појави оној обичен човек, тивок гласач, кој покорно стоеше во редот за гласање и не изусти ниту збор. Кога се врати дома, ја симна сликата на Груевски и ја врами својата. Којзнае зошто, сфати дека е сепак поважен за Македонија.