Светскиот ден на книгата, денеска се одбележува во Националната и универзитетска библиотека „Св. Климент Охридски“. На свеченоста беше прочитана пораката на генeралниот директор на УНЕСКО, Ирина Бокова и македонската порака која годинава ја напиша поетот и есеист Никола Маџиров.
– Овој ден не повикува да размислуваме долгорочно за преобразбата на книгата, и на вистинските вредности што треба да не’ водат. Разноликоста на книгите и нејзините содржини се извор што збогатува: ние треба да ги поддржуваме со нашите јавни соодветни политики против културната униформираност. Оваа разноликост на книгата е наше заедничко богатство – вели Бокова во пораката.
Сашо Тасевски, кој доби признание за наjчитан автор, истакна дека за да се издаде книга во земјава често пати значи одвојување средства и од сопствениот џеб. Појаснува и дека одамна го посоветувале дека е залудно барањето правда ако некој му ги прекрши авторските права.
Маџиров во својата порака за Светскиот ден на книгата пишува:
– Книгата молчи кога е во дланките. И зборува преку дождот, кога некој ја пали на плоштади. И постои преку правта, кога некој ја поробува во колекции.
Кажувањето приказни е суштински ген на интелектуалното наследство, незапишано во ниту еден тестамент на раздорите. На Балканот луѓето обожуваат да раскажуваат долго над гробот на покојникот; да изградат голем споменик од бел мермер на кој ќе можат да напишат долг текст како колумна во дневен весник; да ги запаметат само зборовите што сакаат да ги чујат над сопствениот гроб. Стравот од заборавање е поголем од стравот на смртта.
Кога некој умира, молчат оние што ќе се присетат на неговите зборови. Кога книгата ќе се отвори, молчи целиот свет, пишува Маџиров во својата порака по повод Светскиот ден на книгата и авторското право.