НОВА ТВНОВА ТВ
  • НАСЛОВНА
  • ВЕСТИ
  • ЗУМ
  • УДАРНО
  • ИЗБОР
  • ТЕМА
What's Hot

Интервју со Павле Гацов: Малите економии имаат мал број алтернативи за справување со американскиот економски протекционизам

April 7, 2025

Интервју со Мирче Јовановски: Последиците од царините на САД – губење работни места и странски инвестиции и намален извоз

April 3, 2025

Интервју со пратеничката на СДСМ Славјанка Петровска: Ни треба повеќе храброст но не во ветувањата туку во исполнувањата

March 25, 2025

Subscribe to Updates

Get the latest creative news from FooBar about art, design and business.

НОВА ТВНОВА ТВ
  • НАСЛОВНА
  • ВЕСТИ
  • ЗУМ
  • УДАРНО
  • ИЗБОР
  • ТЕМА
НОВА ТВНОВА ТВ

Ако навистина сме луѓе, туѓото страдање нè обврзува повеќе од сопственото

0
By Ана Василевска on February 8, 2023 КОЛУМНА
СПОДЕЛИ
Facebook Twitter LinkedIn Email

НЕНАД ЈОВАНОВИЌ

Понекогаш луѓето мислат дека нивните проблеми се најголеми. Реков „понекогаш“, не, мислев на „секогаш“. Луѓето мислат дека нивните проблеми се најголеми, бараат излез, бараат скривница. Понекогаш мислат дека животот е селфи, мислат дека е важно да се биде на плажа, да се гледа во зајдисонце, а потоа да се оди во првиот „плажен“ бар и испива Мохито. Го знаете она чувство: го чекате крајот на летниот ден, а во еден од баровите на плажа доаѓаат оние „кул“ момци и девојки кои се враќаат од „сурф“.

Неколку минути подоцна, сонцето ќе исчезне во морето, а младите ги оставаат своите вотки, пива и мохита на шанкот, ги уклучуваат своите смарт-телефони и како војска од андроиди, притискаат на копчето за да ги снимаат своите „машки“ мускули и „женски“ гради, така изложени на најголемата кич позадина на светот.

Потоа, загледани во своите телефони ја прегледуваат видео снимката на своето его кое го покрива заоѓањето на сонцето, видеото го закачуваат на социјалните мрежи и со лесен чекор се враќаат кај своите столови за да ги продолжат своите разговори и испијат своите коктели. Се враќаат на она место кога настапи моментот за совршено селфи.

А потоа од нигде-никаде те треска земјотрес.

Сликите, тој призор од земјотресот во Турција е страшен, чудовишен, лудачки. Деца, млади и стари, затрупани под блоковите на зградите ни сведочат за неверојатна човечка трагедија. Скролам на мојот телефон за да го погледам тој призор во кој, за неколку секунди, зграда се руши до темел. За неколку секунди завршуваат тие интимни и лични истории на семејства кои никогаш нема да ги дознаеме. Се руши еден свет во жарнот наречен природна катастрофа. Понекогаш, во наплив од туѓо страдање, мислам дека на ваков начин, последните 500 години човечка историја, ќе се избрише за само неколку секунди.

Има нешто стоички во тоа човек да ја истрпи својата судбина (или трагедија); но нема ништо благородно во тоа да се премолчи туѓата мака и страдање. Оној што е спремен туѓата трагедија да ја премолчи заради сопствена корист помош му нема. Постојат трагедии, постојат мерки на ужасот пред кои, чувствуваме, молчиме или исклучително внимателно зборуваме.

Додека јас ги типкам овие зборови и сум жив, што значи дека сум во некоја смисла и среќен, луѓето во Турција ги оплакуваат своите мажи, синови и ќерки. Количината на среќа и количината на солзи е стална и непроменлива. Денес сме среќни додека другите плачат. Утре ќе плачеме ние. Сета слава на овој свет е ништо.

Ако дозволиш славата да те понесе, ако се соживееш со неа, ниско си паднал. Секоја трагедија е трауматичен упад во Реалното што го растура симболичкиот оквир. Многу страшни трагедии видовме последниве години: корона, војната во Украина, а сега и страшниот земјотрес во Турција. Христ стигнува предоцна за живите, човечката правда стигнува предоцна за мртвите. И едното и другото како да ни се лизга од рацете, протекува низ прстите, испарува во бесконечноста.

Ако веќе не постои ништо друго реално освен раните и страдањето, тогаш тие нека бидат сврзно ткиво за братството меѓу луѓето на овие две земји: Северна Македонија и Турција.

Вечно сум им благодарен на нашите луѓе и институции кои безрезервно им помагаат на луѓето од Турција кои ги зафати страшна трагедија. Тие наши луѓе, за некои од нас непознати херои, ја заслужуваат мојата вечна почит и воодушевување.

Има нешто кое сите џелати на овој свет не го разбираат.

Раните се добри, раните се свети.

Затоа што раната е, велеше големиот Руми, место во кое светлината влегува во тебе.


Текстот е личен став на Авторот. Дозволено е преземање на текстот според лиценцата Creative Commons 4.0.

Извор Фронтлајн

Земјотрес Турција и Сирија Ненад Јовановиќ Хуманизам
Share. Facebook Twitter LinkedIn Email
ТИКЕР

Третина од Германците се плашат дека ќе ја изгубат работата поради вештачката интелигенција

August 23, 2025

Данска ќе дозволи користење вештачката интелигенција на матурските испити

August 22, 2025

Британски научници создадоа сензор од дијамант за откривање метастази

August 22, 2025

Во Албанија откриена прва статуа на Исус Христос во стилот на бразилската скулптура

August 21, 2025

Анкета на Ројтерс/Ипсос: Повеќето Американци веруваат дека сите членки на ОН треба да ја признаат Палестина

August 21, 2025
ФОКУС

Нетанјаху: Израел ќе ја освои Газа без разлика дали Хамас ќе ги ослободи заложниците

ВЕСТИ August 21, 2025

Израелскиот премиер Бенјамин Нетанјаху изјави дека Израел ќе продолжи со плановите за воена акција и…

Пентагон: Сценарија за Украина ќе бидат презентирани на европските советници за национална безбедност

August 21, 2025

Армијата го слави 33-от роденден со свеченост во касарната во Штип

August 18, 2025

Најмалку 21 лице загина чекајќи хуманитарна помош во Газа

August 17, 2025

Претплати се на е-билтенот на НоваТВ

Добиј ги последните вести на твојата е-адреса.

CIVICA
Facebook
  • Редакција
  • Маркетинг
  • Политика на приватност
© 2025 НОВА ТВ

Type above and press Enter to search. Press Esc to cancel.