Кога го завртевме телефонот кој го имаше оставено во огласот, очекувавме да ни крене едноставно невработен човек. Наместо тоа, се јави чичко Киро – сиромашен пензионер кој сите примања ги дава за кирија, бара екстра работа за да може да се прехрани.
Голготата на Киро Оџаклиев започнува во 2005-та година. Срамежлив, а вреден човек – тоа се првите заклучоци кога ќе го запознаете.
Објаснува дека купува леб од 10 денари, живее во мала шупа во Аеродром за која плаќа до 4.000 денари ќирија од вкупните 7.000 денари кои месечно ги заработува.
Свесен е дека пред него има други полоши случаи на загрозени семејства, и луѓе кои немаат пари ни за леб, но потенцира дека не бара милостина, бара да биде ангажиран, бидејќи знае дека може многу повеќе од она што денес го живее.
– Земам леб од 10 денари, од пазар собирам работи, а купувам и производи со поминат рок, не се срамам тоа да го кажам, вели Киро пред камерата на НОВА, објаснувајќи дека не му е потребен луксуз, но бидејќи сака да работи, се надева дека ќе биде во можност да потроши и повеќе од максимум 100 денари дневно.
Во минатото заработувал многу повеќе, поседувал имот близу истражниот затвор Шутка, живеел 35 години во брак во стан близу трговскиот „Веро“ а потоа купил куќа за сопругата во Драчево. Во 2005 останува на улица, додека се снајде каде би живеел.
Работното искуство на Киро е големо. Работел како графичар, работел на изолација, како молер, како готвач, а од 2005-та година го изучил и чевларскиот занает а бил некое време и столар.
– Не се срамам да работам што и да е, бидејќи чесно е да се заработи лебот, дополнува Киро Оџаклиев.
Откако трае неговата борба со животот, бил жртва и на манипулации, некаде добивал помалку, а некаде не ни бил платен за работата што ќе ја завршел.
Тој сеуште се надева дека и покрај неговите 65 години, и речиси 10-ина години борба со животот, луѓето кои ќе имаат потреба, ќе го слушнат неговиот глас, ќе ги прочитаат огласите кои ги остава во весници, и дека ќе биде ангажиран да одработи.
– Без работа нема ништо, борбата за живот е таква. Најтешко е да си имал три куќи и три автомобила…се да имаш а на крајот ништо, вели чичко Киро.