Секоја зима од средината на ноември, архипелагот Свалбард, кој се наоѓа меѓу северна Норвешка и Северниот Пол, е целосно прекриен со темнина.
На најголемиот и единствениот населен остров, Спитсберген, луѓето не гледаат светлина четири месеци. За овој период, жителите се во исчекување на март, кога Сонцето повторно конечно ќе се појави на хоризонтот.
Населението во Спитсберген постојано се менува, луѓето постојано се селат на неколку години за да работат во туризам, рудници за јаглен или како истражувачи. И покрај изолацијата, на жените не им е дозволено да раѓаат на островот, и луѓето мора да заминат кога ќе дојде време за семејство. Остануваат само млади, здрави и авантуристи.
Велат дека Свадбалрд има четири сезони: пролет, лети, есен и потоа две зими, темна и светла зима. Темната зима, или поларните ноќи, кога сонцето не изгрева воопшто, е во февруари и почетокот на март. Вториот зимски период е омилен од жителите на островот. Боите на небото и пејсажот се менуваат од час во час и имате чувство дека сонцето може да изгрее секоја минута. Но, не изгрева. Оваа глетка трае со недели.
Островот е збир од контрасти. За време на поларните ноќи, е тотална темнина без Месечина. Не можете да видите ништо на неколку педи од вас. Во лето, пак, е сосема спротивно. Сонцето околу себе има неколку кругови и свети 24 часа на ден, како постојано да плови без компас.
Оваа година сончевата светлина во Лонгјеарбиен треба да се врати на 8. март. На овој датум, луѓето се собираат на скалите на старата болница од каде први ќе ја видат светлината, како мала дупка на планините. Стотици луѓе традиционално се собираат тој ден и носат „сончеви “ костими, а лицата им се ишарани и пеат стари норвешки песни.
Оние кои сакаат први да го видат Сонцето, мора да се качат на највисоката планина на крајот на февруари. Најблискиот врв е Тролстеинен (850м), до каде се потребни околу три часа за да го искачите. Иако непредвидливото време и сончевата светлина не може никој да ги гарантира.
„Бркањето“ на првата сончева светлина се случува во една или две недели секоја година, но е едно од најдобрите искуства кои можете да ги доживеете само на тој остров, посебно после долгата зима, мината со месеци во тотален мрак.
Свалбард Турн, локалната спортска организација, остава десет кутии на десет места околу Лонгјеарбиен. Секој од нив содржи лаптоп, и првиот човек кој пишува своето име во сите 10 книги победи патување во NY-Alesund, поранешен рударски град на 120 километри северно од Longyearbyen. Патувањето е вистинско доживување, кое ќе им овозможи на жителите да истражуваат некои екстремно оддалечени делови на островот.
„Да го видиш Сонцето после неколку месеци е навистина емоционално. Светлината, топлината која ја чувствуваш на твоето лице е бесценето“, изјави Еспен Андре, вработен како водич на островот.
извор: ББС