По секојдневните немири во Египет и падот на Морси, 12-годишниот Али Ахмед , ја објаснува ситуацијата со уставот и што се случува со човековите права во Египет.
>>
Ахмед: Се викам Али Ахмед. Јас сум имам 12 години. Јас сум овде да помогнам во спречувањето Египет да стане стока која ја поседува една личност, и да протестирам за конфискацијата на Уставот од само една партија. Ние не отстранивме еден воен режим за да го замениме со една фашистичка теократија.
– Фашистичка теократија? Јас не ни знам што тоа значи.
Ахмед: Фашистичка теократија е кога манипулираш со религијата и наметнуваш екстрмистички регулативи во името на религијата иако религијата не го бара тоа.
– Кој те научи за се ова?
Ахмед: Онака го знам тоа.
– Како го знаеш?
Ахмед: Ги слушам луѓето многу, и го користам сопствениот мозок. Плус читам весници, гледам телевизија, и пребарувам на интернет.
– Значи гледаш дека на земјата не и оди најдобро и потребни се промени?
Ахмед: Мислите политички или социјално? Социјалните цели на револуцијата сеуште не се постигнати. Економското еманципирање, слобода и социјална правда, сеуште нема работа, полицијата сеуште затвора луѓе по случаен избор. Што се однесува на социјалната правда, како може еден презентер на вести да зема 30 милиони египтески фунти, додека има луѓе кои се хранат од ѓубрето. Во политичка конотација: Каде е уставот кој би требало да не застапува? На пример, жените се половина од општеството. Како може само седум жени да има во Уставотворното собрание? Од кои шест се исламистки.
– Ти мислиш дека тие ќе манипулираат со Уставот?
Ахмед: Она што е изградено на измислици, е лага само по себе. Дури и ако уставот е добар но собранието кое го изгласало е лошо, ќе завршиме на неубав начин. Не ми давајте 80 добри членови и 20 лоши кои ќе ја растурат земјата, и да ми кажете ова е устав.
– Ти го прочита нацртот на уставот?
Ахмед: Да.
– Каде, на интернет?
Ахмед: Да. На пример се вели дека жените се еднакви со мажите во сите рамки, освен во рамките кои се противат на исламистичкиот закон, но исламистичкиот закон им дозволува на мажите да ги дисциплинираат своите жени. Ова не може да функционира во општеството.
– Зошто не, што е проблемот?
Ахмед: Проблемот е во тоа што такво нешто е сурово. Не може да ја тепам својата жена или речиси да ја убијам, и потоа да ви објаснувам дека тоа е дисциплинурање. Тоа не е дисциплинирање, тоа е злоупотреба и безумие. Цел овој (политички процес) е празен бидејќи најпрво Парламентот е празнина, народно и уставно празен. Некои партии ја базираат својата кампања мешајќи ги религијата и политиката. Џамиите мобилизираа гласачи, доставуваа шеќер и масло за готвење на гласачите и многу други работи.