Резултатот на британскиот референдум е сеизмички шок, не само за Обединетото кралство туку и за цела Европа. Тоа ќе донесе период на длабока политичка и економска неизвесност. Колку долго таа неизвесност ќе трае е прашање на кое сите бараат одоговор. Но кога најпосле прашината ќе слегне, лицето на Обединетото кралство, кое најверојатно ќе ја загуби Шкотска, и лицето на европскиот проект ќе бидат изменети на неотповиклив начин,
Најголемиот предизвик за Европа ќе биде борбата против негативните сили на популизмот кои без сомнение ќе добијат сила од начинот на кој анти-имиграциските сили манипулираа многу гласачи. За жал, агендата на проширувањето на ЕУ стана заложник на оваа токсична и емоционална дебата за имиграцијата. Лидерите на ЕУ ќе мораат многу повеќе да направат за да ги подвлечат добрите страни на имиграцијата за економиите за земјите членки; тие ќе треба да го сторат истото во поглед на добрите страни на проширувањето и позитивното влијание на ширењето на границите на мир и безбедност во кои треба да биде вклучена југо-источна Европа.
Негативните сили на популизмот и тесните националистички состојби на духот за жал не се наоѓаат само во земјите членки на ЕУ; тие постојат и во земјите кандидати како Македонија.
Но разликата лежи во силните демократски традиции на Западна Европа кои се длабоко вкоренети во темелите на проектот за европска интергација; владеење на правото, силни граѓански општества и вкоренетиот систем на проверки и рамнотежа кои гарантираат дека часовникот на демократијата ќе остане стабилен на долг рок, и покрај актуелните епизоди во Унгарија и Полска.