Малку се зборува, но она што се случува во Хрватска е вознемирувачко од демократска и од европска перспектива. По Полска и Унгарија, Хрватска е уште една членка на ЕУ која забразди во радикална десница, пишува американскиот весник Хафингтон пост во изданието на француски јазик.
Новата хрватска Влада е блиска до Опус деи, една од највлиајтелните организации во крилото на Римокатоличката црква, во која има министри кои се склони кон ревизионизам и фундаментализам.
По изборите кои донесоа изедначени резултати на левата и десната опција и долги постизборни преговори, десницата коалицираше со МОСТ. Симпатично име за млада партиска формација која се обиде да се претстави како опција поблиска до центарот,но всушност е блиска до верското милје.
Министерот за култура во усташка униформа
За новиот министер за култура (Златко Хасанбеговиќ) се зборува многу. Доаѓа од главната десна партија. Тој е млад историчар склон кон ревизионизмот. За него историјата на Втората светска војна е „хипотеза“ која ја диктирале победниците. Тој самиот е склон кон поразената страна.
Извесно време во медиумите се врти негова слика во усташка униформа. Се работи за пронационалистичка партија која водеше геноцидна политика против Евреите, Србите и Ромите. Имајќи ги предвид неговите години на старост, тој не учествувал, но бил член на неоусташка групација.
Неговата слика во усташка униформа, која сега е предмет на полемика, се појави во 90 тите години во еден екстремно десничарски весник. Тој тоа прво го негираше, за подоцна да бара изговор дека тоа биле негови младешки гревови. Не е уверлив.
Како научник, многу и посветено пишувал за еден аспект на усташкото движење. Идејата била да се здружат муслиманите и пронацистичките католици против заедничките непријатели.
Тогаш изјавил дека оние кои говорат за исламофашизмот се дел од моќното еврејско лоби чија цел е да и наштетат на перцепцијата која постои за муслиманите.
За да биде прецизно, тој е бошњачки муслиман, што не го спречува да има заедничка опсесија со радикалните католици, како на пример противење на хомосексуалните бракови. Пред три години здружението „Во име на семејстото“ потпомогнато со црквата, организира референдум за бракот да се дефинира исклучиво како машко- женска заедница.
Социјалдемократската партија тогаш возврати со донесување на Законот за животно партнерство или еквивалент на францускиот закон ПАЦС, законот за граѓанска заедница за заедничко живеење. Овој закон денес е загрозен поради новата Влада која исто така би можела да го доведе во прашање ио правото на абортус и да интервенира во слободата на медиумите.
Нова Унгарија?
Новиот премиер го поддржува министерот за култура. Неговиот советник за меѓународни односи е исто така член на Опус деи како и министерот за култура и водел кампања против хомосексуалните бракови.
Најлудата работа во целата приказна е патот на самиот шеф на Владата кој исплива од нигде никаде. Официјално не припаѓа на ниту една партија, ниту бил на избори. Едвај говори хрватски, со силен канадски акцент. Доаѓа од канадската дијаспора и претходно бил врзан со фармацевтската индустрија. Сосема неочекувано тој навидум неутрален човек, католички ориентиран, стана премиер. Макар и на хартија.
Но вистинскиот шеф на таа коалиција е Томислав Карамарко. Непопуларен и радикален, го подджува министерот за култура, неговиот штитеник. Слави што Владата конечно е составена од оние „кои знаат да се прекрстат“. Тоа е терминологија која во усташко време се користела за стигматизирање на оние кои ја смениле верата (православни или Евреи) кои емигрирале за да избегнат освета.
Иако граѓаните не гласаа за ваква опција, оваа членка на ЕУ би можела да зачекори назад.