Ако сте заинтересирани каде ви одат парите од даноците, не тагувајте, повелете, ова се бројките на советниците на Заев: посебни советници- 13; советници- 10; надворешни советници- 32 (триесет и третиот, Џезаир Шаќири- Хоџа, даде оставка). Вкупно: 55 советници.
Не би сакала никого да навредам, но поголемиот дел од овие луѓе не ги познавам, никогаш не сум слушнала за нив, ништо не сум прочитала за нивните достигнувања, не сум ги запознала воопшто, што секако, ништо не мора да значи. Или барем се.
Тука има и нам добро познати имиња, почитувани, еминентни експерти, чие мислење, совет, проценка секако дека би му била исклучително важна на премиерот.
Во списокот има и големи промашувања, неверојатни имиња, на кои политиката им служела да ги задоволат сопствените интереси, ниски страсти, да се здобијат со моќ за да ги злоупотребуваат позициите, онака како што тоа го правеле и во минатото.
Којзнае што се може да се стори со волкава бројка на советници, Заев мора да е уморен од набројување на нивните имиња, можеби ги заборава секојдневно, можеби имаат налепница на сакоата за да се препознаваат? Мислам токму на оние кои се непознати, дали тие имаат специјална задача да го повторуваат своето име низ ходниците, да се слуша ехо од нивните гласови, кога во хор се запираат, се претставуваат, се потчукнуваат по грбот, ја подместуваат јаката на кошулата и се упатуваат во своите невидливи кабинети и се советуваат самите себе да не се истрчуваат премногу, за да не дознае Заев за нивното постоење.
Дали можеби некој му ги прокриумчарил на Заев овие советници, му ги подметнал, му ги напишал нивните имиња и сега премиерот не знае дали се тоа шифри, кодни знаци, решение за името можеби преку испревртени букви, кои немаат значење?
Или можеби биле тајно транспортирани, завиткани низ теписите распослани низ Владата и така лежат по цели денови, преплашени и без здив некој да не ја потчукне прашината со цевката од правосмукалката и тие да бидат вшмукани засекогаш. Затоа што, никогаш не ги потценувајте жените кои чистат, тие точно знаат која количина на нечистотија е непожелна, тие се секогаш од нас подобри експерти, дури и од оние со титули важни и длабоки гласови за да изгледаат уште поважно.
Дали имаат секојдневни состаноци, или можеби неделни, заеднички, сите 55, или сепак немаат контакт со она мнозинство кое никој не го знае и којзнае зошто воопшто служи?
Дали се на тајна мисија, чие име, идентитет, лице, не смееме да знаеме?
Можеби оние невидливите поминуваат низ ѕидовите, го ослушнуваат гласот на јавноста, можеби служат за нешто, побогу?
Дали на Заев оркестрирано, во еден глас му кажуваат дека граѓаните се разочарани, затечени, навредени од нивната бројка, од нивната анонимност, од парите што се слеваат во нивните џебови?
Којзнае зошто, Заев не изгледа дека е загрижен за бројката на советниците, која секако дека не кореспондира со нивниот квалитет, но, кои сме па ние да судиме за големите умови, за великаните кои станале советници, чии имиња не знаеме, како изгледаат и зошто воопшто служат?
Од целата приказна, Заев нема само едно- советник кој ќе му ги кажува лошите вести, оние кои ниту еден политичар не сака да ги слушне, не сака да знае за нив и ги мрази оние кои му ги соопштуваат со студен глас и леден поглед.
Но, сепак, без таквите советници, политичарите не можат, колку и да ги избегнуваат, колку и да се кријат од нив под теписи, зад завесите, под бироата, кога ќе ги видат се испружуваат и им објавуваат дека баш тој ден умреле, се прекрстуваат, додаваат- ах, каква штета што нема повеќе да ве видам.
Таквите советници и покрај тоа што поголемиот дел од денот го трошат да ги најдат своите политичари кои им се кријат, сепак имаат среќа да ги соочат на 10 минути токму со нив оние кои ги платиле- нивните политичари.
Тие се нивните сенки, нивното уништено его и смачкана суета, нивните најогорчени непријатели, нивните зли дуси- тие се се што најмногу им треба, затоа што “кога некој се смее, не ги слушнал се уште лошите вести” (непознат автор). Ако го нема тој човек Заев, тој, Заев, никого нема да може да разбере, ниту пак некој ќе може да го разбере. А на друго се надеваше, сосема на нешто друго.