Што е она што ги прави културните мемории судрени затоа што различни заедници за еден ист настан немаат иста меморија е едно од прашањата кои ја одредуваат судбината на светот.
Како културниот туризам, што е всушност меморија и нешто што се пласира како национално богатсво, може да учествува во менаџирањето на представувањето на нациите и земјите.
Ова се само дел од темите на тридневната
меѓународна научна конференција „Културна меморија“ која започнува денеска во Скопје, на која учествуваат околу 370 учесници од 49 земји од светот.
Интересот за минатото се зголемува, секаде во светот се водат дебати за тоа како гледаме на минатото, вели Лорета Георгиевска-Јаковлева, претседател на Центарот за култура и културолошки студии, организатор на конференцијата.
„Ова веројатно произлегува од тоа што имеме две различни спротивставени тенденции во моментов во светски рамки. Едната е таа која што ги носи процесите во светски рамки – глобализацијата каде што разликите помалку или повеќе се ублажуваат, а од друга страна постои тенденција за прифаќање на различностите за етаблирање на помалите етнички групи. Таквите процеси со дивергентни тежишта, тогаш интересот кон минатото нормално се зголемува затоа што е дирекно поврзано со нашиот систем на вредности, со нашите верувања, култура, што е всушност и она што го чини идентитетот“, објаснува за НОВА, Георгиевска-Јаковлева.
„Постои нова тенденција на културата да не се гледа како на средство за трошење на државните пари, туку како алатка која може да помогне во економскиот развој, вели Георгиевска-Јаковлева. Прашањата за културниот туризам, културниот менаџмент, што е она што културата може да го даде како свој влог во економски развој е прашање кое секако е во центарот на вниманието“.