Зоран Иванов
Запнале на сила да се туткаат во скутот на Софија.
А оттаму веќе стопати им рекоа гитла. Гитла, работа си имате со Брисел, не со нас.
Тие пак запнале ќе се договореле со Софија. Со неа ќе средувале. Со Софија. Не со Брисел.
По дипломатското фијаско со „вековен“, сега, најново, пак чепкаат каде што не треба.
Резолуција ќе барале заедничка со Бугарија. Да пишувало „вековен“.
Да гарантирале Бугарите дека ако си ја завршиме уставната обврска, немало да не стопираат за во ЕУ.
И од кого тоа го бараат? Од џелатот наш идентитетски. Од него милост бараат.
И пак џабе коленичат.
Џабе се понижуваат и гордо не` брукаат.
Пак се туркаат во ќорсокак.
Повторно наивно, лаички или сепак смислено за случајно да не` почнеме ЕУ преговори.
За мотивите си знаат тие.
Си измислија нова финта за која однапред знаат дека не поминува.
Но затоа знаат дека како со она со Стразбур, сега пак ќе си докупат уште грст антиевропско време па Мицкоски пак си се подместува кај Радев за пак, како неодамна во Европскиот парламент, да им бидеме идентитетско мезе на бугарскиот шовинизиран политички ешалон.
И ај што тие се понижуваат и што гордо коленичат молејќи ја Столицата за билатерална соработка, и ај што оттаму стопати ги откачија со пораката дека адресата не ни е Софија туку дека ни е Брисел, тие пак упорно Софија, па Софија.
Што ли политика, што ли дипломатија антимакедонска тераат само на ЕУ патот да не згазиме. И дипломатијата ја турнаа во служба на локалните.
Во меѓувреме, политичка и историска Софија си трие раце. Колку подолго сме во дијалог само со неа, колку сме од Брисел подалеку, толку подолго ќе не` препелкаат во нивните негаторски антимакедонски доктрини.
Идентитетската Резолуциуја е уште една антиевропска финта на Мицкоски и другарите.
Уште едно време наше македонско изгубено.
Улави ли се или само префригани се?
За улави, улави сигурно не се.