Која ли дрскост.
Обвинителот кај него во обвинителството ги кани родителите на загинатите деца во трагедијата кочанска.
Го прави тоа откако кочанчани од Кочани протестите ги селат и во Скопје.
Од Кочани во Скопје каде што утре, без сомнение, ќе се триплира или квадрира граѓанската масовност.
Каде што и студентите најавија солидарност во протестот на мајките и татковците. Солидарност со родителите кои бараат правда.
И кој ли наивен ќе поверува дека идејата за родителите во обвинителството е откај обвинителството.
Зарем навистина и власта и обвинителството си мислат, си се убедуваат себе си дека јавноста и кочанска и македонска не ја гледа нивната симбиоза во досегашниот тек на истрагата.
Истрага што ја шират и што ја растегнуваат до цела и згора деценија наназад.
Истрага која опфати се и секого освен најнепосредно надлежните присутни надвор и внатре во кобната кочанска ноќ.
Родителите не бараат кафе. Правда бараат. Правда.
Сатисфакција за животите на своите чеда. Само тоа. Само утеха за своите од болка распорени души.
Затоа и прашање за обвинителството. За правда е или за власта е?
Прашање кое тлее во јавноста и кое се погласно забрмчува по граѓанските социјални мрежи.
Прашање кое од ден на ден станува погласно и во малкуте слободни па дури и во оние повеќе или помалку од власта подзгазнати медиуми.
Оттука, наспроти неговите декларациите, се множат дилеми за тоа на чија страна е обвинителот? За правдата е или за власта е?
Обвинителот. Оној кој наместо да ја фокусира, ја дисперзира истрагата. Оној истиот, оној од власта инкриминараниот до трагедијата во кочански Пулс и оној од власта аболицираниот по трагедијата во кочански Пулс.
Истиот тој е од пред најтрагичната трагедија во поновата македонска историја и истиот е тој по најтрагична трагедија во поновата македонска историја.
Оној кој наместо родителите да ги чува за сведоци за на суд, бесцелно си ги кани кај него во обвинителските одаи да ги мафтосува со правни гачки.
Си смислил или си смислиле нов трик и тоа токму сега во предвечерјето на скопските родителски и студентски протести за правда.
Но, ајде, ќе си решат родителите. Можеби ќе излезе и добра и прифатлива= идејата родителите да појдат во обвинителството. Можеби.
Ама можеби би било уште подобро, поадекватно, ако обвинителот поканата ја преадресира.
Ако наместо родителите, таму кај него, во неговите кабинети, на средба си ја повика власта.
Не родителите туку власта.
А кај родителите, таму кај нив, во градот на нивните загинати чеда, во нивните трауматични домови, поканет или непоканет, сеедно, таму, да проба, да појде Тој.