Колумна на НОВА на проф. Калина Малеска
Реакцијата на ВМРО-ДПМНЕ во однос на кратењето на дел од ИПА фондовите крајно прецизно го доловува суштинскиот принцип на владеење на оваа партија: неодговорноста.
Кога партија на власт, а власта по дефиниција е најодговорна од сите политички фактори за случувањата во државата, ќе соопшти (директно или индиректно) дека не чувствува вина за скандал од толку големи размери во својата земја, тогаш е јасно дека димензиите на нејзина неодговорност се чудовишни и дека има изгубено целосна врска со реалноста.
Она што притоа го прави: прво, бегање од аргументите; и, второ, префрлување на одговорноста на други политички и општествени фактори – е ништо помалку од кукавичлук. Притоа, зборот кукавичлук воопшто нема емотивен набој, туку е недвосмислен факт.
Имено, прво, владата буквално бега од сите аргументи што се презентираат: на пример, додека со месеци од различни страни читаме барања владата да образложи според кои истражувања е потребно отворање на нов државен универзитет „Дамјан Груев“ со сите наведени студиски програми, таа не се одважи да укаже на тоа дали воопшто се спроведени такви истражувања.
Кога се појавија информации во јавноста дека на луѓе вработени во администрацијата им се испраќани пораки задолжително да присуствуваат на контрапротести, владејачката партија не соопшти докази за да го негира тоа.
Место аргументи, Владата секогаш ги повторува истите зборови од своите соопштенија, никогаш не осврнувајќи се на тоа конкретно да одговори на некое обвинување или аргумент презентиран против нејзиното соопштение. Со тоа се создава впечаток за постоење на два паралелни света: едниот во кој функционира реалноста; и другиот во кој ВМРО-ДПМНЕ егзистира и ја игнорира реалноста.
Владејачката партија бега од аргументите или затоа што не ги перцепира или затоа што е сосем свесна (и се плаши) дека нема капацитет да им се спротивстави на аргументите зашто тие ќе ја прегазат целата нелогичност на нејзините соопштенија. Така, среде нелегитимни избори на СПУКМ и кратење на ИПА фондови, владата, како да не постои реалноста околу неа, си донесува одлука за воспоставување на нов универзитет и одлука за барокна фасада на ГТЦ. Тоа е рамно или на лудило или на кукавичлук.
Второ, владата за сите проблеми секогаш ги обвинува другите: опозицијата за скратувањето на ИПА фондовите, демонстрантитеза влошување на економската состојба, новинарите за необјективно информирање, професорите за недоволна посветеност на научна работа.
Единствено одговорна и храбра власт може да преземе одговорност за проблемите во едно општество. Единствено одговорна власт може да преземе одговорност за европските санкции врз Македонија и да ги нарече со вистинскиот збор – санкции – а не да ги релативизира случувањата.
Единствено одговорна власт би се запрашала зошто толку голем број луѓе се незадоволни за да секојдневно излегуваат на протести, и секојдневно би се обидувала да ги реши проблемите. Единствено одговорна власт би ги вложила сите напори за да одговри на аргументираните прашања на објективните новинари и би се срамела на своја страна да има необјективни новинари што ја извртуваат вистината.
Единствено одговорна власт би презела мерки за да овозможи услови за развој на науката.
Што е најважно, единствено одговорна власт би ги заборавила сите скулптури, барокни зданија и провизии за да ги подобри условите во здравството, најболната точка и најголемиот приоритет во македонското општество, со штосигурно би биле избегнати многу трагедии во иднина.
Тешко е да се очекува дека партиски членови осомничени за тешки криминали дејства воопшто ќе се грижат за аргументи или ќе направат нешто што е добро за граѓаните на Македонија, но затоа можеби граѓаните кои не се вмешани во криминални дела, а ја поддржуваат Владата, ќе се запрашат за аргументите зошто ја поддржуваат. Сигурна сум дека, ако се искрени со себе, нема да најдат ниту еден таков аргумент.