Зарем мора се во оваа држава да се исполитизира? Што е важно на која политичка опција припаѓа сопственикот на фирмата која ги извезувала краставичките со прекумерно ниво на пестициди во Хрватска?
Секој треба да понесе одговорност за таква работа и тука нема исклучок, човечкото здравје нема цена. Од тие краставици ќе јадат подеднакво сите граѓани без разлика на која партија припаѓаат, кога Подравка ќе ги врати теглите со кисели краставички назад во државата.
Зошто се инволвира политиката тогаш? Добро е да се стави ред на работите и тоа е за поздравување. Но, ние не видовме дека надлежните серозно размислуваат да стават ред во тој домен. Како тогаш да ги сфатиме нивните потези? Требаше да помине цела недела за да смислат стратегија како и кога ќе настапат, за потоа спектакуларно да ни соопштат дека фирмата на семејството на Зеав го труе народот. Таа е наводно фирмата која го унишува имиџот на оваа држава, се друго е во ред. Зошто не слушнавме кој е сопственикот на фирмата од Богданци чие грозје беше вратено од маркетите во Франција бидејќи било полно со пестициди и инсектициди, на пример?
Но, да не се разбереме погрешно, поентата воопшто не ми е да го бранам Заев и затоа не навлегувам во деталите. Поентата има многу поголема длабочина. Неговата одговорност поради наводно, фирмата на неговиот братучед е друга приказна. Всушност од неговата доблест зависи и неговата вистинска одговорност.
Од европските пазари со години наназад се враќаат македонски производи полни со пестициди, инсектициди, салмонела. Никој за тоа досега не ги известил македонските граѓани , не знаеме за кои фирми се работи, што се случило со тие производи, дали се испитувале тука на домашниот пазар? Што всушност ние јадеме? Што правеле одговорните од Агенцијата за храна, истите тие кои треба да вршат контрола за да имаме безбедна храна?
Овојпат, епилогот е високата казна по џепот на фирмата, како предупредување на останатите производители. Но, како да се стават во ред кога нема каде да ги прават контролите, односно тие што ги прават подлежат само на формални анализи.
По редот на нештата, прво треба да се санкционира државата бидејќи фирмите нема каде да ги прават анализите, нема соодветна лабораторија во која ќе се испитуваат пестицидите кои сега се употребуваат. Двете лаборатории кои се декларираат дека вршат вакви испитувања, прават анализи на пестициди кои се одамна застарени и исфрлени од употреба, како што е пестицидот„ди-ди-ти“ на пример.
Од друга стана, ниту земјите кои увезуваат во Македонија не се должни да внесуваат безбедна храна бидејќи тука нема правила, не се почитуваат стандардите.
Македонија е сива зона. Земја која има стандарди за безбедност на храната, но не се почитуваат, има лаборатории, ама во нив не се прават соодветни анализи. До кога вака?
Резултатот од несериозноста на ова поле го гледаме со илјадници болни од рак, деца со аутизам, луѓе со нарушено здравје. Што ќе биде во иднина, само може да се претпоставува. Секако, ургентно и сериозно треба да се работи на ова поле, но без популизам и политизирање на работите. Одоворност за сите подеднакво.
На крајот на краиштата сите ние јадеме иста храна, овошје и зеленчук кои сеуште личат на природни, но се затрупани со пестициди. Проблем кој од поодамна како шило ја боди нашата реалност и не засега сите нас подеднакво.
Но, доколку на работите се гледа вака како сега, низ призмата на политиката и зголемување на сопствениот рејтинг на сметка на граѓаните, никогаш нема да излеземе од сопственото слепило. Затоа време е да се стори нешто, за нас, за нашите деца, внуци, за идните генерации бидејќи за оние што заболеа и заминаа од овој свет е веќе доцна.