Македонските универзитети ги нема на Шангајската листа на најдобри 1.000 високо образовни инситуции во светот.
Универзитетот „Свети Кирил и Методиј“ во Скопје се најде дури на 1.944-то место од вкупно 2.000 универзитети во светот, што е за дури 27 места подолу на рангирањето изработено од независната консултантска агенција Шангај ранкинг консултанс.
Првите места традиционално на листата на светски универзитети повторно ги освоија универзитетот Харвард (Harvard University, Стенфорд (Stanford University) на второ место, на трето британскиот универзитет Кембриџ (University of Cambridge). Потоа следува технолошки институт во Масачусетс (Massachusetts Institute of Technology (MIT)) и универзитетот Беркли (University of California, Berkeley) на петтото место.
Универзитетот Харвард веќе дваесетина година по ред е на првото место на листата на која најмногу универзитети, по 55 имаат САД и Кина, додека на првите 50 места се универзитети од САД и Велика Британија.
Во Европа, по Кембриџ и Оксфорд, добро котираат и универзитетот во Лондон, Универзитетот Цирих, британскиот Империјал колеџ и Копенхашкиот универзитет.
Од универзитетите во регионот, најдобро рангирани се Националниот универзитет во Атина, солунскиот „Аристотел“, Белградскиот универзитет како и универзитетот во Љубљана.
Зошто ги нема македонските универзитети на ранг-листата на најдобрите светски универзитети и зошто ни се случува овој голем пад од речиси триесетина места го прашавме деканот на Филозофскиот факултет професорот Ратко Дуев?
Нова ТВ побара реакција и од ректорот на скопскиот универзитет, Никола Јанкуловски, но во ректоратот ни рекоа дека тој денеска е отсутен и дека дополнително ќе одговорат на нашето прашање.
Според професорот Дуев не треба да се заборави и фактот со недостиг од кадар со кој се соочува високото образование.Конкретно, на Филозофскиот факултет од 2011 година досега заминале 33 професори, а се вработиле 20.
Само во текот на 2022 година се вработени седум професори, но сепак во однос на тие што заминале излегува дека недостигаат уште13 професори.
Во контекст на овие споредби со универзитетите во соседството кои котираат многу повисоко од скопскиот универзитет, професорот го наведува и податокот дека на пример професорите на Белградскиот универзитет имаат мотивација од плус една третина на платата, ако го исполниле условот што се зема предвид при рангирањето на Шангајската листа, како што е број на трудови објавени во врвните научни списанија Nature и Science кои носат 20% од вкупните поени при бодувањето како и бројот на трудови индексирани во Science Citation Index во претходната година, поготово ако се индексирани во Social Sciences Citation Index.
Секако, не треба да се запостави и фактот што во рангирањето влегуваат и научници што имаат добиено Нобелова награда или други врвни награди во нивната сфера на работа.
– Во тоа вреднување на пример на Белградскиот универзитет влегуваат нобеловци и од времето на Михајло Пупин, вели професорот Дуев.
Македонија може да се пофали со шест научници кои се најдоа на листата на топ 2% во светот. Имињата на македонските научници Љупчо Коцарев, Леонид Грчев, Валентин Мирчески, Рубин Гулабоски, Трајче Стафилов и Иван Грозданов се споменуваат меѓу 100.000 најдобри научници со светот, а вреднуван е не само нивниот професионален труд и достигнување, туку и импактот на нивната работа и трудовите коишто ги имаат објавено.
– Универзитетите во нашата држава се независни во спроведувањето на своите образовни и истражувачки политики и секако од критериумите врз основа на коишто се прави оценувањето и од тоа што имаат сите универзитети поединечно направено зависи и рангирањето на самата Шангајската листа. Во однос на тоа дали државата може да помогне, да, може да помогне, рече премиерот додаваќи дека и самиот доаѓа од академската сфера.
Тој најави дека ќе одржи состанок со ректорот на УКИМ за да видат што може направат во однос на унапредувањето на работењето и истражувањето и секако во рангирањето на Шангајската листа.
Професорската фела, настрана од финансиската и кадровската независност на високообразовните институции порачува дека освен повеќе работа за да се подигне квалитетот на високото образование, очигледно е дека се потребни и сериозни инвестиции ако сакаме да бидеме присутни барем меѓу најдобрите 20 универзитети на Балканот или меѓу најдобрите 1.000 на светските листи.