Оваа ситуација покажува што всушност мисли министерот за здравство Никола Тодоров за лекарите. Деканот на Медицинскиот факултет и првиот човек на Лекарската комора се само статисти и тие се прават дека не го знаат законот, а министерот кажа дека учествувале во неговото создавање.
Бидејќи сме „лидери за се во светот“ министерот Тодоров донесува закон во кој ги утврдува обемот на предавањата и предметите што е преседан и го нема во ниедна земја. Тодоров не е задоволен од медицинскиот кадар, кој е создаден со Болоњската декларација и кредит трансфер системот. Она што ми е посебно симпатично никаде во законот не се спомнати факултетите во Штип и Тетово, што јасно укажува дека овие факултети не ги исполнуваат условите, освен што се донесени со одлука на оваа влада. Значи важно е да се донесе закон, не е важно каков ќе биде.
Ние, лекарите имаме многу забелешки во однос на текстот на предлог законот. Доколку се донесе првиот дел од законот за високо образование вака непрочистен, со многу грешки и несоодветен превод ќе донесе катастрофални последици.
Добро е што на пример студентите имаат можност да се едуцираат, но казни од 2000 евра или една година затвор се предвидени за лекарите кои нема да ги снимаат операциите. Министерот заборавил да стави која рака лекарот сака да му ја пресечат според Шеријатскиот закон. Повеќе од разговорот погледнете во видето.