Неускладеноста на платите на парламентарните претставници и обичните граѓани во земјите на поранешна Југославија, сепак, е далеку помала од нивото на 130 плати, колку што бараат пратениците во новоизбраниот парламент на Кенија, но е поголема од европскиот просек, јавува белградски Блиц.
Најдрастичен пример е БиХ, каде што пратениците заработуваат барем 6 пати повеќе од оние што ги претставуваат, додека европскиот просек за платите на пратениците во државните парламенти изнесува 2,3 просечни плати. До овој сооднос се приближуваат само Србија и Црна Гора и тоа само до долната граница на платите на нивните парламентарци.
Во Македонија платите на пратениците од 1.000 евра се трипати поголеми од просечните, со тоа што кај нас има и казни за оние пратеници што не присуствуваат на седници – 20 отсто пониска плата во следните 6 месеци.
Се разбира, со актуелнава власт ова правило се применува и кога станува збор за политички и организиран бојкот и тоа не само 20 отсто, туку и многу повеќе. Актуелната власт, како што е познато, на пратениците на опозицијата им ги намали палтите за две третини во текот на зимскиот бојкот, кој беше резултат на насилното бркање на опозицијата од собраниската сала.
За Словенија и Хрвтска, која од 1 јули влегува во ЕУ, поатрактивни од локалните плати се оние што можат да се добијат во Европскиот Парламент, а кои достигнуваат и до 10 илјади евра.
Она што анализата на Блиц не го покажува, а што веднаш се забележува, е фактот што во Македонија, ако се има предвид бројот на населението, има премногу пратеници, односно најмногу после Црна Гора. Така што, и покрај пониските плати на македонските народни претставници, цехот што тие го прават, како удел во буџетот, е поголем од другите земји и заради големиот број пратеници, но и заради сиромаштијата на земјата во однос на другите побогати држави.
Кога станува збор за бројот на пратениците, далеку побогатата Словенија, на пример, која има слична популација од Македонија, има за една четвртина помалку народни претставници.