Мавтајќи со маслинови гранчиња, знамиња и балони и облечени во шарени традиционални наметки, стотици жители во неделата се наредија по улиците на ирачкиот град Каракош, чекајќи го доаѓањето на папата Франциско.
Франциско ќе ја посети возобновената Голема безгрешна црква во градот – најголемата во Ирак – како дел од четиридневната турнеја низ земјата, чија цел е да го зајакне моралот на малите христијански заедници во земјата.
Христијанската енклава беше прегазена од борците на Исламска држава во 2014 година, но откако милитантите беа протерани во 2017 година, семејствата полека се вратија и ги реконструираа домовите што ги оставија во урнатините од милитантите и борбите за нивно протерување.
„Не можам да ја опишам мојата среќа, тоа е историски настан што нема да се повтори“, рече Јосра Мубарак, 33, која беше во тримесечна бременост кога го напушти својот дом пред седум години со сопругот и синот, бегајќи од насилството.
„Тоа беше многу тешко патување, побегнавме само со облеката што ја носиме… веќе не остана ништо (кога се вративме), но единствениот наш сон беше да се вратиме и тука сме и папата доаѓа“, рече таа, зрачејќи.
Мубарак сега има три деца, сите носеа традиционална облека од Каракош рачно плетена од нејзината мајка.
Говорниците се поставуваа околу црквата со весели песни и химни на асирски јазик, од кои едниот рече: „здраво здраво во нашиот град папа Франциско“. Во паузите помеѓу песните одекнуваа извици радост. Калуѓерките и свештениците танцуваа.
Возбудата се градеше далеку пред доаѓањето на папата. Некои од толпата рекоа дека биле таму со часови.
Христијанското население во Ирак, од околу 1,5 милиони жители пред околу 20 години сега изнесува 300.000, и многумина од нив сакаат да заминат затоа што гледаат малку изгледи во земја каде шиитските милиции и заспаните милитантни ќелии сè уште претставуваат закана. Ирак е растргнат од војна уште од инвазијата на САД во 2003 година и исламистичко милитантно насилство што следеше.
Патиштата во и околу Каракош беа покриени со контролни пунктови и вооружени офицери.
„Ние сме многу среќни, но во моментот кога тој ќе замине сè ќе се врати во нормала. Живеевме три многу многу тешки години. Ние ги напуштивме своите домови само со облеката. Јас дури и не ги зедов парите“, рече Самија Мартина (52), држејќи два балони украсени со лицето на папата.
Трагите од горење во црквата на Каракош останаа недопрени, што потсетува на кревкоста на христијанската заедница во Ирак.
Во Мосул муслимански и христијански жители му раскажаа на папата Франциско за нивните животи под бруталното владеење на Исламската држава, додека папата го благослови нивниот завет да станат од пепел, велејќи им дека „братството е потрајно од братоубиството“.
Франциско, кој е на историско патување во Ирак, полета во Мосул со хеликоптер за да го охрабри лечењето на секташките рани и да се моли за мртвите од која било религија.
84-годишниот папа мина покрај урнатините на куќите и црквите до плоштадот што некогаш бил просперитетен центар на стариот град. Северниот град беше окупиран од Исламска држава од 2014 до 2017 година.
„Заедно му велиме не на фундаментализмот. Не за секташтвото и не за корупцијата“, му рече на папата халдејскиот надбискуп во Мосул, Наџиб Михаил. Франциско седеше на бел стол опкружен со скелети од згради и висечки скали.
Стариот град на Мосул е дом на антички цркви и џамии кои беа уништени во 2017 година за време на крвавата битка на ирачките сили и меѓународната воена коалиција за истерување на Исламска држава.
Папата, видливо трогнат од пустошот околу него, се молеше за сите мртви на Мосул.
„Колку е сурово што оваа земја, лулка на цивилизацијата, требаше да биде погодена од толку варварски удар, со уништени антички места за богослужба и со илјадници луѓе – муслимани, христијани, јазиди и други – насилно раселени или убиени“, рече тој.
„Денес, сепак, ја потврдуваме нашата убеденост дека братството е потрајно од братоубиството, дека надежта е помоќна од омразата, дека мирот е помоќен од војната“.
Во очигледна директна референца на Исламската држава, тој рече дека надежта никогаш не може да биде „замолчена од крвта што ја истуриле оние што го изопачуваат името на Бог за да одат по патиштата на уништување“.
Отец Раид Адел Кало, пастор на уништената црква Благовештение, раскажа како во 2014 година заминал со 500 христијански семејства и како помалку од 70 семејства се присутни сега.
„Мнозинството емигрираа и се плашат да се вратат“, рече тој.
„Но, јас живеам тука, со два милиони муслимани кои ме нарекуваат татко и ја живеам мојата мисија со нив“, додаде тој, порачувајќи му на папата на комитетот на семејства од Мосул кои промовираат мирен соживот меѓу муслиманите и христијаните.
Во саботата тој одржа историски состанок со врвниот ирачки шиитски свештеник и го посети родното место на пророкот Авраам, осудувајќи го насилството во име на Бога како „најголема богохулење“.