Зошто муслиманите не излезат масовно на улица да ги осудат терористичките напади? Ова е прашањето што често може да се чуе во Европа во овој период на тероризам кој Европа го живее.
Исмаел Саиди, 39 години, поранешен полицаец, режисер, верник и син на марокански имигрант во Белгија, даде одговор на ова прашање на својот Фејсбук профил и на што реагираа речиси 1.500 луѓе.
Саиди стана познат низ цела Европа по неговата театарска претстава “Џихад” ставена на сцена во декември 2014 година. Во претставата три момци кои не го вадат од уста Куранот иако ниту еден од нив не го читал, решаваат да одат во Сирија за да ги спасат своите муслимански браќа. Патот кој ги води од Брисел до Сирија се претвора во вистински хаос.
Претставата стана хит и ја доби поддршката на белгиската влада која смета дека вакви популарни дела се најдобрата педагогија во борбата против радикализацијата на младите муслимани во Европа.
Текстот е напишан еден ден по нападите во Брисел.
“Зошто муслиманите не излезат масовно на улица да ги осудат терористичките напади?
Затоа што ние ги возиме такси возилата кои од вчера бесплатно го возат населението …
Затоа што ги негуваме повредените во болниците…
Затоа што ги возиме амбулантните коли кои летаат како комети по нашите патишта во обид да го спасат она што останува од животот во нас….
Затоа што ние сме на рецепциите на хотелите кои бесплатно им нудат гостопримство на минувачите….
Затоа што ние ги возиме автобусите, трамваите и метроата за да може животот на продолжи, иако е ранет…
Затоа што ние сме секогаш во потрага по криминалците под нашите одежди на полицајци, истражувачи, судии…
Затоа што ги плачеме и нашите исчезнати…
Затоа што ние не сме поштедени…
Затоа што ние сме двојно, тројно ранети …
Затоа што истата вера роди џелати и жртви…
Затоа што ние сме исцрпени, загубени и се обидуваме да разбереме…
Затоа што ноќта ја поминавме на прагот на нашите порти да го чекаме оној кој нема повеќе да се врати…
Затоа што ги броиме нашите мртви…
Затоа што сме во жалост…
Остана само тишината…”