Семејното насилство е општествен проблем. Жените жртви на семејно насилство немаат соодветна подршка од институциите поради што најчесто се враќаат во домот на мажот насилник. Македонија има законска регулатива и програми за помош и подршка кои во пракса не функционираат, вели во разговор за НОВА Весна Матевска психолог во невладината организација ХЕРА.
-Од тие причини невладиниот сектор мора да врши притисок за да се спроведуваат протоколите, а стручните служби да си ја вршат својата работа и покрај психолошката помош и економски да ја подржат жената за таа да не биде приморана да се врати повторно назад изјави Матевска.
Матевска го опишува и профилот на насилниците, а во најголемата група ги вбројува мажите кои служат за пример во општетсвото и на работното место, а дома ја насочуваат агресијата кон жената и децата. Две четвртини од вкупниот број на мажи насилници отпаѓа на асоцијални личности и алкохоличари.
-Децата се сведоци на насилството и најчесто тие во понатамошната возраст го повторуваат насилство кога ќе станат возрасни и кругот се проширува. Девојчињата пак, обично се помируваат со судбината како и нивните мајки и не пријавуваат семејно насилство вели Матевска.
Од првата детска амбасада Меѓаши информираат дека минатата година имаат регистрирано 83 случаи каде децата се жртви на семејно насилство.
Тие биле жртви на психичко, физичко насилство или негрижа од страна на сопствените родители. Овие деца секојдневно биле изложени на омаловажување, навреди, тепање или пак не им се задоволени егзистенцијалните потреби како мерка за дисциплинирање и воспитување што влијаело врз нивниот психо-физички развој. Тие им забележуваат на социјалните служби дека не си ја вршат добро работата и го посочуваат примерот со детето кое цела година живеело затворено дома, запуштено без да оди на училиште со таткото зависник и насилник, а службите не интервенирале.
Од Министертво за труд и социјала велат дека во првиот квартал од оваа година регитрирале 209 жртви на семејно насилство. Од нив 183 се полнолетни, од кои најголем дел се жени, а малотени се 26.
Центрите за социјална работа имаат предложено вкупно 71 мерка за заштита на жртвите на семејно насилство, а судовите изрекле 83 мерки на заштита.
На прво место место според типот на насилството е психичкото насилство, па потоа следува физичкото, а во помал процент економското и сексуалното насилство.