Претставата „Три сестри“ од Антон Павлович Чехов во изведба на Градскиот драмски театар од Загреб, што ја режира Слободан Унковски, премиерно ќе биде изведена вечерва (петок, 17 јануари) во театарот „Гавела“ во Загреб. Toa e една од петте премиери во овој театар сезонава, а прва претстава на оваа сцена во календарската година.
Ова е првпат познатиот македонски режисер да работи во Хрватска. Во претставата, трите хероини на Чехов: Олга, Маша и Ирина ги играат Јелена Михољевиќ, Дијана Видушин и Ивана Рошчиќ, а драмата напишана во 1900-та година ќе биде прикажана од аспект на современоста, откривајќи ги неврозите и опсесиите на сегашноста.
Претставата „Три сестри“ на Чехов во театарот „Гавела“ последен пат е поставена во 1984 година, во режија на Ивица Кунчевиќ.
Во пресрет на прикажувањето на Чеховите „Три сестри“, хрватските медиуми „Јутарњи“ како и политичкиот магазин „Актуал“, објавија интервјуа со познатиот драмски режисер.
– Јас ја избрав актерската екипа. Бев во Загреб неколку пати по два-три дена и ги гледав претставите. Ги сретнав глумците, секој од нив посебно, ги гледав, разговарав со нив, мислев и така дојде до поделба на улогите, вели Унковски во интервјуто за „Јутарњи“.
Македонскиот режисер вели Чехов за него е доста специфичен, а за прв пат го поставил пред речиси осум години во Скопје и Белград.
„Многу е скормен и бескрајно симпатичен. Многу е тешко во него да се препознае поранешен Министер за култура, угледен режисер и некогашен професор на Харвард“, пишува за него хрватски „Јутарњи“.
Во интервјуто за „Актуал“, режисерот Унковски објаснува како дошло до соработка со Хрватска.
– Откако директорот на „Гавела“, Дарко Стажиќ ми предложи да ја поставам претставата во овој театар, започнав разговори за насловите, и на крај одлучивме тоа да бидат „Трите сестри“. Таа претстава најмногу и одговара на моите моментални интереси и квалитетите на ансамблот на овој театар. Воедно, во последно време театрите доста се занимаваат со политички обоени текстови, па сметам дека е добро да се вратиме на едноставните, но важни теми како што се љубовта и одминувањето на времето…текстот не го модернизирав намерно, туку го прилагодив и „преведив“ во денешно време.
Беше тоа комплициран процес со оглед на тоа што станува збор за Чехов, кој покрај Шекспир и други врвни писатели, е потполно заокружен, би рекол дефинитивен, објаснува македонскиот драмски режисер.
Тој вели не се посветил на филмот и мисли дека тоа е друга некоја професија. Напоменува дека понекогаш му е жал, но дека во неговата куќа сега има неколку филмски режисери, и самиот не сакал да го зема редот.
Слободан Унковски работеше како професор на ФДУ во Скопје, а денес ги води постидпломските студии. Предавал и во неколку универзитети во Америка, меѓу кои и Харвард.
– Во почетокот на 90-тите добив стипендија од Фулбрајт и пет месеци предавав на Бруклин колеџ. А потоа во „Вол Стрит Џурнал“ причитав дека на Харвард се отвора нешто што за прв пат имаше врска со глумата – Институт за напреден драмски тренинг. Отидов на разговор и бев примен од страна на Роберт Сенфор Брустајн, доста почитуван американски критичар, продуцент и сценарист.
Унковски работеше во САД, Германија, Русија, Словенија, Србија, Грција…а сега и за прв пат во Хрватска.