Телескопот на НАСА можеби ја пронајде првата планета надвор од нашата галаксија „Млечен Пат“.
Доколку се потврди, светот би бил илјадници пати подалеку од многуте егзопланети што досега ги најдовме во нашата сопствена галаксија.
Научниците беа во можност да го сторат тоа користејќи ја опсерваторијата на НАСА со рендгенски зраци Чандра, со користење на техники кои би можеле да овозможат пребарување на други светови и да го скенира количеството простор што може да го скенира, објави денеска Nature Astronomy.

Досега, секоја егзопланета или можна егзопланета што е пронајдена била на нашиот Млечен Пат. Тоа значи дека речиси сите се на помалку од 3.000 светлосни години од Земјата.
Егзопланетата за која научниците веруваат дека ја пронашле во нашата соседна галаксија – позната како М51, или галаксијата Вител која се препознава по нејзината карактеристична форма – би била оддалечена приближно 28 милиони светлосни години.
Во најголем дел, блиските егзопланети се пронајдени со следење на малите падови на светлината што се случуваат додека планетите минуваат пред нивната ѕвезда. Истражувајќи ги карактеристиките на тие падови, научниците можат да заклучат детали за нив, како што се нивната големина и близината до нивното сонце.
Наместо тоа, новата студија ги бараше падовите на осветленоста на рендгенските зраци додека планетите се движат кон напред. Рендгенските зраци доаѓаат од светли бинарни елементи на Х-зраци, кои обично вклучуваат неутронска ѕвезда или црна дупка што влече гас од друга ѕвезда во близина – како што тоа го прават, загреаниот материјал и светлината што може да се видат на рендгенските зраци.

Кога планетата се движи пред тој светлечки регион, таа блокира дел или дури и сите рендгенски зраци од Земјата, дозволувајќи им на научниците да ги следат тие падови на заштитен знак. Светлечкиот регион е обично помал од ѕвезда, што значи дека падовите се подраматични, а техниката може да се користи за гледање многу подлабоко во вселената.
На тој начин научниците успеаја да ја пронајдат потенцијалната планета што орбитира околу бинарен систем познат како M51-ULS-1. Системот вклучува црна дупка или неутронска ѕвезда со придружна ѕвезда приближно 20 пати помасивна од нашето Сонце.
Кога го набљудуваа тој систем, научниците видоа дека емисиите на Х-зраци се намалија на нула. Тие и другите информации што ги собраа се чини дека сугерираат дека планетата ќе биде со големина колку Сатурн, иако орбитира околу својата неутронска ѕвезда или црна дупка од приближно дупла оддалеченост од растојанието на Сатурн од нашето Сонце.
Но, научниците не можат да потврдат дека „кандидатот“ навистина е првата планета откриена надвор од нашата галаксија. Проблем е што податоците се чини упатуваат на тоа дека се потребни околу 70 години за планетата повторно да премине пред својот двојник – што значи дека нема да има шанси да се следи затемнувањето, односно тоа да се повтори во скоро време.
„За жал, за да потврдиме дека гледаме во планета, веројатно ќе треба да чекаме со децении за да видиме друг транзит“, рече коавторот Ниа Имара од Универзитетот во Калифорнија во Санта Круз. „И поради несигурностите за тоа колку време е потребно да се орбитира, не би знаеле точно кога да погледнеме“.
Постојат и други можни објаснувања, како гас или прашина што поминува пред рендгенските зраци и ги блокира. Сепак, се чини дека тие не се вклопуваат со податоците кои се посвојствени за една планета, велат научниците.
„Знаеме дека правиме возбудливо и смело тврдење, па очекуваме дека другите астрономи ќе го разгледаат многу внимателно“, рече коавторката Џулија Берндсон од Универзитетот Принстон во Њу Џерси. „Сметаме дека имаме силен аргумент и овој процес е доказ како функционира науката“.
Ако планетата навистина постои, сигурно претрпела тешка историја со уште поголема опасност. Планетата морало да ја преживее експлозијата на супернова која ја создаде неутронската ѕвезда или црната дупка, што ни овозможи да ја видиме – и во одреден момент придружната ѕвезда би можела да експлодира во супернова, погодувајќи го светот со радијација.

Трудот кој ги опишува наодите, „Можен кандидат за планета во надворешна галаксија откриена преку транзит на Х-зраци“, е објавен денеска во Nature Astronomy.