Бранко Тричковски
Човекот кој не е луд или изопачен, има моќ на расудување која во еден дел се должи на способноста да разликува што е тоа во што тој учествува како нешто што се зема, а во што е тој оној кој зема. Ако не го загубил сиот разум, то ест чувството да оцени што на што одговара, тогаш секогаш доволно добро знае кога е тој чинија, а кога е содржината во чинијата, кога е тој кој нешто користи, а кога нешто/некој го користи него. Сета орална вистина, би можело да се каже, се темели на разликување на масите. За да постане во задоволителна мерка потполн, човекот мора да научи на кои маси јадеме, а на кои маси сме јадени. Масите на кои јадеме се викаат маси за јадење, а масите на кои ние сме јадени се викаат олтари.
Очигледно дека постојат два различни модела на адеквација кои претставуваат можност за вистинитост на нешто: сеопшто почитуваната и ценета вистина, врзана за претставувањето, се однесува на изедначување на интелектот и нештата, или на ставот и состојбата на нештата, додека занемарената вистина на внесување во телото се стреми на изедначување меѓу содржината и содржателот, односно на она што јаде и она што е изедено.
Полето на вистината врзано за внесување во телото е од темелно значење за конструкција на човековиот ум затоа што токму во него на сила стапува животно важното разликување меѓу вистината и лагата, повеќе отколку кај вистината на претставѕвањето. Лажното донесува смрт и обратно како вистинито смее да важи само она што овозможува живот и придонесува за неговото ширење. Кој во себе ќе внесе отров, од тоа ќе умре исто како и оној кој ќе се најде во внатрешноста на погрешниот кит.
Кај сме ние во оваа Слотердијска филозофија?
Доминантен дел од Македонците се определија за вистината која се темели на изедначување на содржината и содржателот односно меѓу оној кој јаде и кој е изеден, клекнаа пред разни олтари, црквени партиски и сл. односно одбија да седнат на масата на која јадат луѓето кои не го имаат загубено умот. Тие се збогуваа со умот во замена на комоцијата на митот и на изедначувањето на себе со сите срања што ги внесуваат во своите тела. Во замена за состојбата во која поимот работа не постои. Во таква ситуација немаат моќ да ја препознаат смртта и не се плашат. Ги боли ку.от. Тоа е на некој начин блажена состојба. Како крај од се поголеми дози морфиум. На тој начин Македонците во своите тела внесоа отрови од кои ќе умрат. Всушност, веќе се изедени. Новата власт само треба да иврши асанација на теренот. Вмро е кит во чија утроба се заглавени, значи во тотално погрешен кит кој нема абер да ги исплука. Може само да ги исере и да го загади океанот на Историјата.
Од Фејзбук ѕидот на авторот