Индиската втомобилска компанија, „Самвардана Мадерсон Груп“ (СМР), која треба да гради фабрика за ретровизори на Бунаџик, бара уште време за размислување, иако камен темелникот беше поставен уште пред речиси две години, поточно на 30 август 2011. На тогашната церемонија присуствуваа премиерот Никола Груевски, како и претседателот на компанијата Вивек Чаанд Шангал.
Денеска, две години подоцна, инвестицијата стои во место, а од компанијата велат дека за точните факти во однос на нивните планови повеќе ќе можат да кажат во јули.
– Како што знаете, имавме значителен застој во напредокот, но конечно сме блиску до позиција кога ќе можеме да донесеме одлуки за нашите идни чекори– вели за НОВА менаџерот за глобални маркетиншки услуги на СМР, Али Лисенер, кој, покрај ова, повикува и да го контактираме повторно во јули, кога ќе може да даде „точни информации за плановите“, додавајќи дека „дотогаш тие се целосно отворени“, што единствено може да значи дека инвестицијата може да се оствари, но и не мора.
Ова се случува иако до 2011 година, Владата со компанијата претходно преговараше цели две години, период кој на Индијците им бил потребен за донесување на инвестициската одлука. Но, како што може да се види, две години подоцна донесената инвестициска одлука сѐ уште не е конечно донесена.
При поставувањето на камен темелникот беше речено дека инвестицијата ќе вреди 12 милиони евра и дека во фабриката треба да се вработат 140 лица. Груевски во таа прилика искористи да каже дека со оваа фабрика индустриската зона на Бунарџик „си ја добива својата физиономија“, а таа беше и дел од „нов бран крупни компании“ заинтересирани за инвестирање во Македонија. Исто така, во медиумите се спомнуваше дури и изградба на втора фабрика на СМР во блиска иднина.
Покрај ова, пред поставувањето на камен темелникот, Индијците добија закуп на земјиштето, а им беше доделена и значителна државна помош и за основни средства и за објектот. Така, на пример, им беше доделен грант за инвестиции во основни средства, кои не се однесуваат на градежните работи, како и посебен грант за покривање на трошоците за изградба на градежен објект.
Помош им беше одобрена и за трошоци за обука и усовршување на македонските граѓани што ќе бидат вработени во фабриката, како и редица други видови помош, кои се вообичаени за странските инвеститори како што се ослободување од плаќање данок на добивка и персонален данок на доход во период од 10 години и друго. Но, се чини дека сето ова не беше доволно работата да тргне, а како што стојат работите, и тоа веќе две години, тоа може никогаш и да не се случи.