А вие, за што вие служите во животот? Со овој наслов, весникот “Шарли Ебдо” им се обраќа на сите оние кои до вчера ги презираа професиите кои им припаѓаат на услужните дејности- како касиерките, на пример. “Ако не учиш- ќе станеш касиер/ка, или чистач/ка”- оваа иста клетва за која пишува весникот, денес покажува елементарно непознавање на општествените процеси, како навистина функционираме, која е нашата вистинска улога во тоа општество, дали воопшто имаме вистинска вредност- за да придонесуваме на најцелисходен начин.
Но, од март оваа година, токму “овие невидливи луѓе станаа херои на нацијата”- пишува весникот, тие касиер(к)и кои работеа под застрашувачки притисок, во неиздржливо, неверојатно темпо.
Без нив не би било можно да се преживее оваа Корона криза.
Токму и затоа, германската канцеларка Меркел во еден од нејзините први говори, се разбира, освен на здравствените работници, не заборави да изрази почит, да им се заблагодари и токму на нив- на луѓето кои ни обезбедуваат храна, на сите тие херои без кои не може да опстанеме.
Всушност, се работи за едно британско истражување од пред десет години, на New Economics Foundation, кое ја мерело исплатливоста на професиите, зависно од нивната корисност, потребност во општеството.
Ова истражување ја акцентира потребата да се преиспита значењето и целисходноста на одредени професии, но и колку самите тие се навистина валоризирани, вреднувани, во финансиска смисла и конечно, колку тие пари се враќаат повеќекратно, или пак се тотална загуба, кога ќе се измери нивната важност.
Во вакви услови е јасно дека паразитите денес имаат имиња, тоа се нивните професии кои им го покажуваат местото во општеството. Секакви консултанти, агенти, експерти, секако и онаа македонска администрација која ги полни социјалните мрежи со слики на кулинарските делиции, замислува дека поседува навистина значајни, корисни вештини, се тркала по парковите со своите деца, ни ја покажува самата, сопствената бесмисленост, ни го губат времето нам, ни го губат самиот живот.
Оваа криза е последното предупредување до оваа и секоја власт- да се ослободи од товарот од огромната администрација, од сите оние измислени, непостоечки вусшност- агенции, заменици директори, надзорни, управни, какви се не тела и органи, кои не водат никаде, освен кон целосен колапс на економијата, на државата, на граѓаните кои навистина допринесуваат и заработуваат за сите овие паразити да ни се потсмеваат со сопствената бесполезност.
Тие се губитниците, кои не служат практично за ништо, измислени професии и работни места кои не можат да преживеат без вистинските херои, оние кои имаат вредност во општеството. Оние кои се грижат да ни обезбедат храна, оние кои ни ги чистат и метат улиците, оние кои ни го собираат ѓубрето, сите оние за кои сметавме, замислувавме дека се паразити и живеат од нашите пари, од даноците кои ги издвојуваме за нив.
А всушност, што се случи- без нив, без овие луѓе кои имаат клучен општествен допринос, вистинските паразити “не би преживеале долго време, со вирус или без него”- сурово ни објаснува”Шарли Ебдо”.