Светот го одбележува 200 години од раѓањето на Рихард Вагнер – но не и Израел, каде што неговата музика е табу.
Дали е фер што уметничките дела на Вагнер се заразени од неговиот анти-семитизам и ентузијазмот на нацистите за нив- анализира Би-Би-Си.
Секако постојат неколку културни фигури како што е тој- композитор, полемичар, драматург и диригент роден во Лајпциг на 22 мај 1813. Сепак, никој, без оглед на нивното мислење за него, не може да ја преувелиќа важноста на Вагнер за музиката. Екстремизмот и силата на неговата генијалност ја променија уметничка форма, на начин што само мал број на други тоа го сторија – Бах, Бетовен, Шенберг
Сепак, има една земја што нема да слави роденденска забава на Вагнер е Израел, каде што неговата музика е забранета. Бојкотот има малку врска со психолошкиот реализам постигнат во Тристан и Изолда иако, и за многу израелски Евреи, музиката на Вагнер ја носи неповратно неговата поврзаност со и присвојување од страна на нацистите.
Мешавината на Вагнер и Хитлер отсекогаш претставувала тешкотија за било кој принципиелен слушател, еврејски или на друг начин.
И со Вагнер во очите и ушите на сите оваа година, се поставуваат прашања. Дали можеме да го слушаме, гледаме или изведуваме музика Вагнер со чиста совест? Дали беше музиката Вагнер искривоколчена од страна на нацистите, или не, дали нивното ласкање само се изложува на нејзините својствени перверзии? И во кои околности може да Вагнер да се изведува од страна на или за Евреите?
Нема лесни одговори – но некои факти стојат. Непобитно е дека, како и многу Германци на неговото време, Вагнер беше навредливо анти-семитски.. Иако музички и академски жирито се уште не се бават со тоа дали музиката можњ да се да се опише како антисемитски, постои мало сомневање за идеологијата на нивните композиторот.