Во напис посветен на С. Македонија за шпанскиот медиум „El Pais“, Мигел Фернандез Ибањес пишува за нашата држава од еколошка перспектива, зборувајќи за како зголемената стапка на градежништво предизвикува негативни ефекти врз природата во земјата. Фотографиите на Мигел Фернандез Ибањес можете да ги видите на овој линк. Ибањес има опис за секоја од неговите единаесет фотографии и го пишува следното во својата фото-репортажа за Македонија:
Без робусна економија, малата балканска земја избра да се прошири со зајакнување на градежниот сектор. Изградбата на мега-проекти и куќи, сепак, има катастрофални последици. Воздухот во земјата е загаден и места, како околу Охридското Езеро (место на наследство на УНЕСКО), се во опасност.
1. Поделен на реката Пена, Тетово е град во С. Македонија со највисоко ниво на загадување од ситни честички, кои влијаат на респираторниот систем и можат да предизвикаат срцев удар и рак на белите дробови. Градовите на Балканот барем тројно ги зголемуваат препораките на СЗО (Светската Здравствена Организација) од 10 mg / m3 во текот на целата година. Во зима, покрај тоа, сè пука: тие надминуваат 200 мг / м3. Ели Пешева, од иницијативата О2, уверува дека последните податоци што ги добила се 3.580 годишни смртни случаи во Македонија од болести поврзани со загадувањето на воздухот.
2. Постарите возила испуштаат повеќе честички на загадувачи. Во Северна Македонија, сепак, владата не го ограничува купувањето стари возила и не го поддржува развојот на обновлива енергија.
3. Поглед на Скопје од планината Водно до кој се стигнува со жичара.
4. Во позадина, Милениумскиот крст, висок 66 метри, во спомен на 2000 години христијанство во Северна Македонија, е и телекомуникациска кула висока повеќе од 100 метри. Во преден план на сликата, градежна машинерија за проектот гасовод што ќе пренесува енергија од Косово до Тетово, Гостивар и Кичево.
5. Од Скопје можете да ги видите телекомуникациската кула и Милениумскиот крст, две градби на врвот на планината Водно, местото на 1.000 метри надморска височина каде што можете да избегате од загадувањето. Прво пошумен, а потоа опустошен од земјоделството, сточарството и прекумерната сеча, Водно повеќе пати го смени своето лице. Денес еден дел е заштитен природен парк. Друг, полн со згради, најлуксузната област на Скопје, местото каде што секој Македонец или личност со моќ сака да има свој простор.
6. Група луѓе уживаат во погледот кон Охридското Езеро од платформата поставена во крајбрежјето на градот Струга. Охридското езеро, кое е ставено на светско културно наследство на УНЕСКО, страда од паѓање на нивото на водата и зголемено загадување од несоодветниот третман на отпадни води. Ситуација што ги изложува на ризик повеќе од 200 ендемски видови кои живеат во неговата површина од 358 километри.
7. Во Струга, крајбрежна општина, стотици згради го заземаат речното од исток кон запад, од хотелот Европа до комплексот Аквариус Бич. Повеќето од становите и баровите, на помалку од 100 метри од езерото, се изградени со одобрение од Владата и покрај тоа што се заштитено земјиште.
8. Меѓународниот универзитет во Струга се наоѓа на неколку метри од Охридското езеро.
9. Брод тргна меѓу трските на Охридското езеро, природна средина што УНЕСКО ја смета за светско наследство. Во 2019 година, на 43тиот состанок, УНЕСКО процени дека ќе го смета овој регион како регион во опасност. Од неколку причини за животната средина, се издвојува кризата, чија причина е градежништвото и туризмот. Трските помагаат во чистењето на водата на Охридското Езеро и затоа се неопходни за опстанок на ендемската пастрмка.
10. Во јануари 2020 година, кога речиси и да нема туристи во Охрид, има многу области на Охридското Езеро каде можете да најдете пластични шишиња и друг отпад што не биле собрани од надлежните органи.
11. Во Радожда, две вилински коњчиња формираат срце со своите тела кога се парат. За разлика од Охрид и Струга, кои се градови, уличните светла не треба да светат додека туристите се искачуваат на улиците со калдрма што водат кон хотели, куќи на „Ербнб“ или хостели. Во Радожда, како и во другите заштитени области на езерото, постои соживот помеѓу природата и човекот. Барем засега.