Министерот за здравство Венко Филипче во последните неколку месеци упорно се обидува својот рејтинг да го поправи со помош на надворешни ПР експерти или ПР агенции, дознава НОВА. Откако во јавноста излегоа информации за скандалозните тендери, реакциите на тешко болните пациенти кои тврдат дека немаат лекови, по случајот со вакцинацините кои беа пред истек на рокот што ја вознемири јавноста, а особено откако се најде во анкетите на врвот на листата меѓу оние министри кои треба да бидат сменети, тој интензивно бара помош од ПР експерти.
НОВА, односно авторката на текстот уште пред повеќе месеци беше информирана дека ПР експерт ќе ги преземе работите во свои раце, со цел да му помогне на Филипче. Експертот објасни дека тоа го прави со намера да му помогне на министерот, а не за финансиски надоместок. После извесно време соработката прекина.
По ова, министерот Филипче побарал услуги од уште еден ПР експерт кој првично прифатил, но таму успеал да остане само два дена, по што си заминал. НОВА има сознанија дека во моментот Филипче користи услуги од уште едно ПР лице или агенција, но експертот кој го контактиравме потенцираше дека немаат никаков договор со Министерството за здравство и дека таму оди затоа што има пријатели во кабинетот. Нејасно е, зошто Флипче бара услуги од ПР лица кога се знае дека во Министертството со години постои служба за односи со јавност и таму има неколку вработени кои си ја знаат работата.
НОВА денеска упати прашање до Кабинетот на министерот Филипче дали досега користел и дали во моментот користи услуги од ПР експерт или агенција и доколку користи со кои финансиски средства го прави тоа. Од таму со одговор:
„Министерството за здравство нема, ниту имало договор со Агенција за односи со јавност“, се вели во краткиот одговор од ресорното Министерство.
Во Владата тврдат дека нема донесено одлука за забрана на експерти за комуникации, министерствата имаат право да ги ангажираат особено кога се работи за јавни кампањи.
„Владата на Република Северна Македонија нема донесено одлука за забрана за ангажирање експерти за комуникации. Министерствата имаат право да ангажираат надворешни капацитети, особено кога е во прашање комуникација од јавен интерес на граѓаните. Забраната на Владата се однесува на забрана за закуп на медиумско време со цел владино рекламирање“, се вели во одговорот на Владата.
Од таа причина и во контекст на заштеда на финансиски средства останатите министерства не користат услуги од ПР агенции. Затоа, зачудува фактот што министерот Филипче постојано бара ПР експери, а во Министерството за здравство такви кампањи нема. Во пракса и кога ги има тие се ретки и се најавуваат пред време за да се вклучат и медиумите за работи кои се од јавен интерес.
Нејасно е, дали во тој контекст е и соопштението до медиумите кое пред десеттина дена го испрати Министерството за здравство, каде укажува дека ќе се справи со новинарските истражувања или како што ги нарекува „шпекулативни медиумски објави“ на начин што ќе реагира до новинарските организации Советот на етика и Советот на честа на ЗНМ, односно со испраќање претставки до овие тела. Во соопштението се вели дека сето тоа е “во насока на правилно и точно информирање на јавноста со цел да не се изнесуваат неточни, произволни информации и заклучоци во врска со работата на Министерството”.
„Медиумските објави и новинарските текстови каде што во изминатиот период беа изнесени бројни неправилности и непотврдени информации во врска со тендерските јавни набавки, предизвикаа штета на целиот процес којшто според основните регулативи треба да биде транспарентен и објективен, со цел рамноправно учество на сите заинтересирани учесници“, се вели во соопштението.
Доколку ваквите соопштенија доаѓаат од ПР експертите, тие треба да се информирани дека во Министерството за здравство нема транспарентност, туку само штури информации, нема достапност до бараната документација, а чест е и игнорантскиот однос, односно праксата да не се одговори на бараната информација или пак, на одговор да се чека со денови.
Досега не е познат ваков однос на некој министер кој се обидува да се справи на ваков начин со новинарите во обид да ги спречи новинарските истражувања. Особено, што не постои никаква транспарентност во поглед на пристап до документацијата или информациите, а согласно Законот за слободен пристап до информации.